Ir al contenido

encabronar

De Wikcionario, el diccionario libre
encabronar
pronunciación (AFI) [eŋ.ka.βɾoˈnaɾ]
silabación en-ca-bro-nar[1]
acentuación aguda
longitud silábica tetrasílaba
rima

Etimología

[editar]

Del prefijo en-, cabrón y el sufijo -ar.

Verbo intransitivo

[editar]
1
Causar fuerte enojo, ira o cólera.

Conjugación

[editar]
Conjugación de encabronarparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo encabronar haber encabronado
Gerundio encabronando habiendo encabronado
Participio encabronado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yo encabrono encabronas vos encabronás él, ella, usted encabrona nosotros encabronamos vosotros encabronáis ustedes, ellos encabronan
Pretérito imperfecto yo encabronaba encabronabas vos encabronabas él, ella, usted encabronaba nosotros encabronábamos vosotros encabronabais ustedes, ellos encabronaban
Pretérito perfecto yo encabroné encabronaste vos encabronaste él, ella, usted encabronó nosotros encabronamos vosotros encabronasteis ustedes, ellos encabronaron
Pretérito pluscuamperfecto yo había encabronado habías encabronado vos habías encabronado él, ella, usted había encabronado nosotros habíamos encabronado vosotros habíais encabronado ustedes, ellos habían encabronado
Pretérito perfecto compuesto yo he encabronado has encabronado vos has encabronado él, ella, usted ha encabronado nosotros hemos encabronado vosotros habéis encabronado ustedes, ellos han encabronado
Futuro yo encabronaré encabronarás vos encabronarás él, ella, usted encabronará nosotros encabronaremos vosotros encabronaréis ustedes, ellos encabronarán
Futuro compuesto yo habré encabronado habrás encabronado vos habrás encabronado él, ella, usted habrá encabronado nosotros habremos encabronado vosotros habréis encabronado ustedes, ellos habrán encabronado
Pretérito anterior yo hube encabronado hubiste encabronado vos hubiste encabronado él, ella, usted hubo encabronado nosotros hubimos encabronado vosotros hubisteis encabronado ustedes, ellos hubieron encabronado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yo encabronaría encabronarías vos encabronarías él, ella, usted encabronaría nosotros encabronaríamos vosotros encabronaríais ustedes, ellos encabronarían
Condicional compuesto yo habría encabronado habrías encabronado vos habrías encabronado él, ella, usted habría encabronado nosotros habríamos encabronado vosotros habríais encabronado ustedes, ellos habrían encabronado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yo encabrone que tú encabrones que vos encabrones, encabronés que él, que ella, que usted encabrone que nosotros encabronemos que vosotros encabronéis que ustedes, que ellos encabronen
Pretérito imperfecto que yo encabronara, encabronase que tú encabronaras, encabronases que vos encabronaras, encabronases que él, que ella, que usted encabronara, encabronase que nosotros encabronáramos, encabronásemos que vosotros encabronarais, encabronaseis que ustedes, que ellos encabronaran, encabronasen
Pretérito perfecto que yo haya encabronado que tú hayas encabronado que vos hayas encabronado que él, que ella, que usted haya encabronado que nosotros hayamos encabronado que vosotros hayáis encabronado que ustedes, que ellos hayan encabronado
Pretérito pluscuamperfecto que yo hubiera encabronado, hubiese encabronado que tú hubieras encabronado, hubieses encabronado que vos hubieras encabronado, hubieses encabronado que él, que ella, que usted hubiera encabronado, hubiese encabronado que nosotros hubiéramos encabronado, hubiésemos encabronado que vosotros hubierais encabronado, hubieseis encabronado que ustedes, que ellos hubieran encabronado, hubiesen encabronado
Futuro que yo encabronare que tú encabronares que vos encabronares que él, que ella, que usted encabronare que nosotros encabronáremos que vosotros encabronareis que ustedes, que ellos encabronaren
Futuro compuesto que yo hubiere encabronado que tú hubieres encabronado que vos hubieres encabronado que él, que ella, que usted hubiere encabronado que nosotros hubiéremos encabronado que vosotros hubiereis encabronado que ustedes, que ellos hubieren encabronado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)encabrona (vos)encabroná (usted)encabrone (nosotros)encabronemos (vosotros)encabronad (ustedes)encabronen
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Referencias y notas

[editar]
  1. Cuando ciertos prefijos están presentes, la agrupación natural de sílabas (fonética) puede cambiar. Algunos ejemplos son: transatlántico (trans-at-lán-ti-co en lugar de tran-sa-tlán-ti-co), subrayar (sub-ra-yar en lugar de su-bra-yar), abrogar (ab-ro-gar en lugar de a-bro-gar). Para estos casos en el lenguaje escrito se recomienda dividir la palabra agrupando el prefijo, sobre todo cuando influye en la pronunciación de la erre. Más información.
  2. «encabronar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.