marinero
Español[editar]
marinero | |
pronunciación (AFI) | [ma.ɾiˈne.ɾo] |
silabación | ma-ri-ne-ro |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | e.ɾo |
Etimología[editar]
De marina.
Adjetivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | marinero | marineros |
Femenino | marinera | marineras |
- 1
- Epíteto de la embarcación preparada y expedita para navegar con seguridad y facilidad en cualquier circunstancia.
- 2
- Perteneciente, concerniente o relativo a la marina o a la marinería.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
marinero | marineros |
Náutica, ocupaciones
- 1
- Persona cuyo oficio es servir en embarcaciones tanto mercantes como de guerra.
- 2
- Sujeto que ocupa que en la Armada el último escalafón de la marinería.
- 3
- Individuo entendido en marinería.
Zoología
Locuciones[editar]
|
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras tetrasílabas
- ES:Rimas:e.ɾo
- ES:Adjetivos
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Náutica
- ES:Ocupaciones
- ES:Zoología
- Español-Alemán
- Español-Árabe
- Español-Bengalí
- Español-Búlgaro
- Español-Catalán
- Español-Caboverdiano
- Español-Checo
- Español-Coreano
- Español-Danés
- Español-Egipcio antiguo
- Español-Esloveno
- Español-Esperanto
- Español-Vasco
- Español-Finés
- Español-Francés
- Español-Griego
- Español-Hebreo
- Español-Húngaro
- Español-Inglés
- Español-Islandés
- Español-Italiano
- Español-Japonés
- Español-Latín
- Español-Lituano
- Español-Malayo
- Español-Maltés
- Español-Mandarín
- Español-Chino
- Español-Neerlandés
- Español-Noruego bokmål
- Español-Polaco
- Español-Portugués
- Español-Romanche
- Español-Rumano
- Español-Ruso
- Español-Serbocroata
- Español-Sueco
- Espasa