pin

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  PIN, pīn, pín, pǐn, pìn, pîn, piņ, p'in

Español[editar]

pin
pronunciación (AFI) [pin]
silabación pin
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima in

Etimología[editar]

Del inglés pin.

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
pin pines
1
Pieza de plástico o metal decorada con una insignia o un dibujo cualquiera, que se pega a la ropa como adorno, método de identificación o para hacer mención explícita de la adhesión a algún movimiento
2
Cualquiera de los elementos individuales de conexión a un conector eléctrico multipolar.

Véase también[editar]

Traducciones[editar]

Traducciones

Bretón[editar]

pin
pronunciación (AFI) /ˈpĩːn/

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo colectivo[editar]

pin
Mutación Singular Plural
Radical
pinenn
pin
Suave
binenn
bin
Aspirada
finenn
fin
1 Botánica (árboles)
Pinos.

Francés[editar]

pin
pronunciación (AFI) /pɛ̃/
 

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
pin pins
1 Botánica (árboles)
Pino

Friulano[editar]

pin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

1
Pino

Inglés[editar]

pin
pronunciación (AFI) /pɪn/
[pʰɪn] EE. UU.
Canadá

Etimología[editar]

Del inglés antiguo pinn.

Sustantivo[editar]

Singular Plural
pin pins
1
Alfiler
2
Chincheta, chinche.
3
Cada uno de los pinos del juego de bolos.
4
Pin.
5
Broche, prendedor.
6
La clavada del ajedrez.

Verbo transitivo[editar]

7
Clavar o unir algo con un alfiler.
8
Clavar una pieza en el ajedrez.

Locuciones[editar]

Lombardo[editar]

pin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

1
Pino

Mapuche[editar]

pin
pronunciación (AFI) [pin]

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo[editar]

1
Decir.
  • Uso: Se emplea con cita directa de lo dicho.
  • Sinónimo: feypin
  • Ejemplo:

Ká amui, perpufi chiηe. «Pelelafen ηërü, chiηe?», piηei chiηe. «Pelan», pi chiηe." → "El león siguió adelante y encontró el chingue. «¿No has visto la zorra, chingue?», le preguntó. También dijo que no.Pascual Coña. Lonco Pascual Coña ñi tuculpazugun — Testimonio de un cacique mapuche. (1930). Editorial: Pehuén. Santiago, 2002. OBS.: traducido por Ernesto de Moesbach

2
Contar, relatar.

Conjugación[editar]

Raíz: pi-
Formas no finitas
-n -lu -am
pin pilu piam
-n con negación -lu con negación -am con negación
pinun pinulu pinuam
-wma -el -yüm
piwma piel piyüm
-wma con negación -el con negación -yüm con negación
pinuwma pinuel pinuyüm
Formas finitas
número singular dual plural
persona primera segunda tercera primera segunda tercera primera segunda tercera
Modo real iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
No futuro Afirmativo pin pimi pi piyu pimu pi engu, pingu piyiñ pimün pi engün, pingün
Negativo pilan pilaymi pilay pilayu pilaymu pilay engu, pilayngu pilaiñ pilaymün pilay engün, pilayngün
Futuro Afirmativo pian piaymi piay piayu piaymu piay engu, piayngu piaiñ piaymün piay engün, piayngün
Negativo pilayan pilayaymi pilayay pilayayu pilayaymu pilayay engu, pilayayngu pilayaiñ pilayaymün pilayay engün, pilayayngün
Modo hipotético iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
No futuro Afirmativo pili pilmi pile piliyu pilmu pile engu, pileyengu piliyiñ pilmün pile engün, pileyengün
Negativo pinuli pinulmi pinule pinuliyu pinulmu pinule engu, pinuleyengu pinuliyiñ pinulmün pinule engün, pinuleyengün
Futuro Afirmativo piali pialmi piale pialiyu pialmu piale engu, pialeyengu pialiyiñ pialmün piale engün, pialeyengün
Negativo pinuali pinualmi pinuale pinualiyu pinualmu pinuale engu, pinualeyengu pinualiñ pinualmün pinuale engün, pinualeyengün
Modo volitivo iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
Afirmativo pichi pinge pipe piayu pimu pipe engu, pipeyengu piaiñ pimün pipe engün, pipeyengün
Negativo pikilchi, pikinulchi, pikili pikilnge, pikinulnge, pikilmi pikilpe, pikinulpe, pikile pikiliyu, pikinuliyu, pilayayu pikilmu, pikinulmu pikilpe engu, pikilpeyengu, pikinulpe engu, pikinulpey pikiliyiñ, pikinuliyiñ, pilayaiñ pikilmün, pikinulmün pikilpe engün, pikilpeyengün, pikinulpe engün, pikinulpeyengün
* También se usan fey y sus conjugaciones

Neerlandés[editar]

pin
pronunciación (AFI) [pɪn]

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
Base pin pinnen
Diminutivo pinnetje pinnetjes
1
Alfiler
2
Clavija

Occitano[editar]

pin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
pin pins
1
Pino

Piamontés[editar]

pin
pronunciación (AFI) /piŋ/

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

1
Pino

Rumano[editar]

pin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín pinus

Sustantivo masculino[editar]

1
Pino

Totonaco de Papantla[editar]

pin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo[editar]

1 Botánica (frutos)
Chile, ají.

Referencias y notas[editar]