abotagarse
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Español[editar]
abotagarse | |
Pronunciación (AFI): | [a.βo.taˈɣaɾ.se] |
Etimología[editar]
Incierta, quizás de una raíz romance, *bott-, de tipo expresivo.1
Verbo pronominal[editar]
- 1
- Hincharse el cuerpo una parte del cuerpo —de un animal o persona—, casi siempre por enfermedad.
- Uso: coloquial.
- Variante: abotargarse.
- 2
- Ponerse tonto, perder la capacidad de concentración.
- Uso: coloquial.
- Sinónimo: atontarse.
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | abotagarse | haberse abotagado | ||||
Gerundio | abotagándose (o abotagando) | habiéndose abotagado | ||||
Participio | abotagado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abotago | te abotagastú te abotagásvos |
se abotaga | nos abotagamos | os abotagáis | se abotagan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me abotagaba | te abotagabas | se abotagaba | nos abotagábamos | os abotagabais | se abotagaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me abotagué | te abotagaste | se abotagó | nos abotagamos | os abotagasteis | se abotagaron |
Futuro | me abotagaré | te abotagarás | se abotagará | nos abotagaremos | os abotagaréis | se abotagarán |
Condicional o Pospretérito | me abotagaría | te abotagarías | se abotagaría | nos abotagaríamos | os abotagaríais | se abotagarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he abotagado | te has abotagado | se ha abotagado | nos hemos abotagado | os habéis abotagado | se han abotagado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había abotagado | te habías abotagado | se había abotagado | nos habíamos abotagado | os habíais abotagado | se habían abotagado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube abotagado | te hubiste abotagado | se hubo abotagado | nos hubimos abotagado | os hubisteis abotagado | se hubieron abotagado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré abotagado | te habrás abotagado | se habrá abotagado | nos habremos abotagado | os habréis abotagado | se habrán abotagado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría abotagado | te habrías abotagado | se habría abotagado | nos habríamos abotagado | os habríais abotagado | se habrían abotagado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abotague | te abotaguestú te abotaguésvos2 |
se abotague | nos abotaguemos | os abotaguéis | se abotaguen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me abotagara | te abotagaras | se abotagara | nos abotagáramos | os abotagarais | se abotagaran |
me abotagase | te abotagases | se abotagase | nos abotagásemos | os abotagaseis | se abotagasen | |
Futuro (en desuso) | me abotagare | te abotagares | se abotagare | nos abotagáremos | os abotagareis | se abotagaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya abotagado | te hayastú abotagado te hayásvos2 abotagado |
se haya abotagado | nos hayamos abotagado | os hayáis abotagado | se hayan abotagado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera abotagado | te hubieras abotagado | se hubiera abotagado | nos hubiéramos abotagado | os hubierais abotagado | se hubieran abotagado |
me hubiese abotagado | te hubieses abotagado | se hubiese abotagado | nos hubiésemos abotagado | os hubieseis abotagado | se hubiesen abotagado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere abotagado | te hubieres abotagado | se hubiere abotagado | nos hubiéremos abotagado | os hubiereis abotagado | se hubieren abotagado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | abotágatetú abotagatevos |
abotáguese | abotaguémonos | abotagaos | abotáguense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Los cambios ortográficos se señalan en negrita. |
Traducciones[editar]
Traducciones
Referencias y notas[editar]
- ↑ «abotagarse», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.