amica

De Wikcionario, el diccionario libre

Italiano[editar]

amica
pronunciación (AFI) [aˈmi.ka]

Etimología[editar]

Del latín amīca ("amiga").

Sustantivo femenino[editar]

Singular Plural
amica amiche
1
Amiga.
  • Ejemplo:

Nadia è mia amica

2
Amante.

Forma flexiva[editar]

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del femenino singular de amico.

Forma verbal[editar]

1
Tercera persona singular (lui, lei) del presente de indicativo de amicarsi ("amistarse").


Latín[editar]

amīca
clásico (AFI) [aˈmiː.ka]
rima a.mi.ka

Etimología[editar]

De amīcus ("amigo") y el sufijo -a3.1

Sustantivo femenino[editar]

1
Amiga.1
2
Amante, novia, cortesana.1

Información adicional[editar]

Descendientes de “amica”

Forma flexiva[editar]

Forma adjetiva[editar]

amīca[editar]
amīca
clásico (AFI) [aˈmiː.ka]
rima a.mi.ka
1
Forma del nominativo y vocativo femenino singular de amīcus.
2
Forma del nominativo, vocativo y acusativo neutro plural de amīcus.
amīcā[editar]
amīcā
clásico (AFI) [aˈmiː.kaː]
rima a.mi.ka
3
Forma del ablativo femenino singular de amīcus.

Forma verbal[editar]

amīcā
clásico (AFI) [aˈmiː.kaː]
rima a.mi.ka
1
Segunda persona del singular del imperativo presente activo de amīcō, -āre.


Referencias y notas[editar]

  1. 1,0 1,1 1,2 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press