emputecerse
Apariencia
| emputecerse | |
| seseante (AFI) | [ẽmput̪eˈseɾse] |
| no seseante (AFI) | [ẽmput̪eˈθeɾse] |
| silabación | em-pu-te-cer-se |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | pentasílaba |
| rima | eɾ.se |
Etimología
[editar]De emputecer con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
[editar]- 1
- Obtener dinero o sustento ofreciendo gratificación sexual a otros.
- Uso: malsonante, se emplea también como transitivo: emputecer (a alguien).
- Sinónimo: prostituirse.[1]
- 2
- Vender la propia dignidad, integridad u honra a cambio de dinero o privilegios.
- Uso: malsonante, figurado.
- Sinónimos: prostituirse, venderse.[1]
Conjugación
[editar]Conjugación de emputecerse paradigma: parecer (regular) [▲▼]
| Formas no personales (verboides) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | emputecerse | haberse emputecido | |||||
| Gerundio | emputeciéndose | habiéndose emputecido | |||||
| Participio | emputecido | ||||||
| Formas personales | |||||||
| Modo indicativo | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Presente | yo me emputezco | tú te emputeces | vos te emputecés | él, ella, usted se emputece | nosotros nos emputecemos | vosotros os emputecéis | ustedes, ellos se emputecen |
| Pretérito imperfecto | yo me emputecía | tú te emputecías | vos te emputecías | él, ella, usted se emputecía | nosotros nos emputecíamos | vosotros os emputecíais | ustedes, ellos se emputecían |
| Pretérito perfecto | yo me emputecí | tú te emputeciste | vos te emputeciste | él, ella, usted se emputeció | nosotros nos emputecimos | vosotros os emputecisteis | ustedes, ellos se emputecieron |
| Pretérito pluscuamperfecto | yo me había emputecido | tú te habías emputecido | vos te habías emputecido | él, ella, usted se había emputecido | nosotros nos habíamos emputecido | vosotros os habíais emputecido | ustedes, ellos se habían emputecido |
| Pretérito perfecto compuesto | yo me he emputecido | tú te has emputecido | vos te has emputecido | él, ella, usted se ha emputecido | nosotros nos hemos emputecido | vosotros os habéis emputecido | ustedes, ellos se han emputecido |
| Futuro | yo me emputeceré | tú te emputecerás | vos te emputecerás | él, ella, usted se emputecerá | nosotros nos emputeceremos | vosotros os emputeceréis | ustedes, ellos se emputecerán |
| Futuro compuesto | yo me habré emputecido | tú te habrás emputecido | vos te habrás emputecido | él, ella, usted se habrá emputecido | nosotros nos habremos emputecido | vosotros os habréis emputecido | ustedes, ellos se habrán emputecido |
| Pretérito anterior† | yo me hube emputecido | tú te hubiste emputecido | vos te hubiste emputecido | él, ella, usted se hubo emputecido | nosotros nos hubimos emputecido | vosotros os hubisteis emputecido | ustedes, ellos se hubieron emputecido |
| Modo condicional | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Condicional simple | yo me emputecería | tú te emputecerías | vos te emputecerías | él, ella, usted se emputecería | nosotros nos emputeceríamos | vosotros os emputeceríais | ustedes, ellos se emputecerían |
| Condicional compuesto | yo me habría emputecido | tú te habrías emputecido | vos te habrías emputecido | él, ella, usted se habría emputecido | nosotros nos habríamos emputecido | vosotros os habríais emputecido | ustedes, ellos se habrían emputecido |
| Modo subjuntivo | |||||||
| que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
| Presente | que yo me emputezca | que tú te emputezcas | que vos te emputezcas, te emputezcás | que él, que ella, que usted se emputezca | que nosotros nos emputezcamos | que vosotros os emputezcáis | que ustedes, que ellos se emputezcan |
| Pretérito imperfecto | que yo me emputeciera, me emputeciese | que tú te emputecieras, te emputecieses | que vos te emputecieras, te emputecieses | que él, que ella, que usted se emputeciera, se emputeciese | que nosotros nos emputeciéramos, nos emputeciésemos | que vosotros os emputecierais, os emputecieseis | que ustedes, que ellos se emputecieran, se emputeciesen |
| Pretérito perfecto | que yo me haya emputecido | que tú te hayas emputecido | que vos te hayas emputecido | que él, que ella, que usted se haya emputecido | que nosotros nos hayamos emputecido | que vosotros os hayáis emputecido | que ustedes, que ellos se hayan emputecido |
| Pretérito pluscuamperfecto | que yo me hubiera emputecido, me hubiese emputecido | que tú te hubieras emputecido, te hubieses emputecido | que vos te hubieras emputecido, te hubieses emputecido | que él, que ella, que usted se hubiera emputecido, se hubiese emputecido | que nosotros nos hubiéramos emputecido, nos hubiésemos emputecido | que vosotros os hubierais emputecido, os hubieseis emputecido | que ustedes, que ellos se hubieran emputecido, se hubiesen emputecido |
| Futuro† | que yo me emputeciere | que tú te emputecieres | que vos te emputecieres | que él, que ella, que usted se emputeciere | que nosotros nos emputeciéremos | que vosotros os emputeciereis | que ustedes, que ellos se emputecieren |
| Futuro compuesto† | que yo me hubiere emputecido | que tú te hubieres emputecido | que vos te hubieres emputecido | que él, que ella, que usted se hubiere emputecido | que nosotros nos hubiéremos emputecido | que vosotros os hubiereis emputecido | que ustedes, que ellos se hubieren emputecido |
| Modo imperativo | |||||||
| ― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
| Presente | ― ― | (tú) emputécete | (vos) emputecete | (usted) emputézcase | (nosotros) emputezcámonos | (vosotros) emputeceos | (ustedes) emputézcanse |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]