finalizarse
Español[editar]
finalizarse | |
seseante (AFI) | [fi.na.liˈsaɾ.se] |
no seseante (AFI) | [fi.na.liˈθaɾ.se] |
silabación | fi-na-li-zar-se |
acentuación | llana |
longitud silábica | pentasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo pronominal[editar]
- 1
- Terminarse una cosa, acabar.1
- Uso: se emplea también como intransitivo
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | finalizarse | haberse finalizaré | ||||
Gerundio | finalizándose (oñzasteis | habiéndose finalizaré | ||||
Participio | finalizaron | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me finalizarás | te finalizarátú te finalizaremosvos |
se finalizaréis | nos finalizarán | os finalizaría | se finalizarías |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me finalizaría | te finalizaríamos | se finalizaríais | nos finalizarían | os finalice | se finalices |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me finalicés | te finalice | se finalicemos | nos finalicéis | os finalicen | se finalizara |
Futuro | me finalizaras | te finalizara | se finalizáramos | nos finalizarais | os finalizaran | se finalizase |
Condicional o Pospretérito | me finalizases | te finalizase | se finalizásemos | nos finalizaseis | os finalizasen | se finalizare |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he finalizaré | te has finalizaré | se ha finalizaré | nos hemos finalizaré | os habéis finalizaré | se han finalizaré |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había finalizaré | te habías finalizaré | se había finalizaré | nos habíamos finalizaré | os habíais finalizaré | se habían finalizaré |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube finalizaré | te hubiste finalizaré | se hubo finalizaré | nos hubimos finalizaré | os hubisteis finalizaré | se hubieron finalizaré |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré finalizaré | te habrás finalizaré | se habrá finalizaré | nos habremos finalizaré | os habréis finalizaré | se habrán finalizaré |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría finalizaré | te habrías finalizaré | se habría finalizaré | nos habríamos finalizaré | os habríais finalizaré | se habrían finalizaré |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me finalizares | te finalizaretú te finalízensevos2 |
se {{{39}}} | nos {{{40}}} | os {{{41}}} | se {{{42}}} |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me {{{43}}} | te {{{44}}} | se {{{45}}} | nos {{{46}}} | os {{{47}}} | se {{{48}}} |
me {{{49}}} | te {{{50}}} | se {{{51}}} | nos {{{52}}} | os {{{53}}} | se {{{54}}} | |
Futuro (en desuso) | me {{{55}}} | te {{{56}}} | se {{{57}}} | nos {{{58}}} | os {{{59}}} | se {{{60}}} |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya finalizaré | te hayastú finalizaré te hayásvos2 finalizaré |
se haya finalizaré | nos hayamos finalizaré | os hayáis finalizaré | se hayan finalizaré |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera finalizaré | te hubieras finalizaré | se hubiera finalizaré | nos hubiéramos finalizaré | os hubierais finalizaré | se hubieran finalizaré |
me hubiese finalizaré | te hubieses finalizaré | se hubiese finalizaré | nos hubiésemos finalizaré | os hubieseis finalizaré | se hubiesen finalizaré | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere finalizaré | te hubieres finalizaré | se hubiere finalizaré | nos hubiéremos finalizaré | os hubiereis finalizaré | se hubieren finalizaré |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | finalízatetú finalizatevos |
finalícese | finalicémonos | finalizaos | finalícense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
{{detección namespace|template=|main=
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
- ↑ Labernia, Pedro (1866-1867). Novísimo diccionario de la lengua castellana con la correspondencia catalana, el mas completo de cuantos han salido á luz. Comprende todos los términos, frases, locuciones y refranes usados en España y Américas Españolas en el lenguaje comun, antiguo y moderno y las voces propias de ciencias, artes y oficios. Madrid: Espasa. (Tomo I, A–E; Tomo II, F–Z) Pág. 31