muid
Apariencia
| muid | |
| pronunciación (AFI) | [ˈmwið̞] [muˈið̞] |
| silabación | muid[1] |
| acentuación | monosílaba |
| longitud silábica | monosílaba |
| rima | id |
Forma verbal
[editar]- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del imperativo afirmativo de muir.
| muid | |
| pronunciación (AFI) | [mˠɪdʲ] |
Etimología
[editar]De la terminación verbal de la primera persona plural -imid.
Pronombre personal
[editar]| Persona | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Normal | Enfático | Normal | Enfático | ||
| 1ª | mé | mise | sinn muid |
sinne muidne | |
| 2ª | tús,c thúo |
tusas,c thusao |
sibh | sibhse | |
| 3ª | masculino | sés éo,c |
seiseans eiseano,c |
siads iado,c |
siadsans iadsano,c |
| femenino | sís ío,c |
sises iseo,c | |||
| neutro | eac | eadhonc | |||
| s Usado como sujeto. o Usado como objeto. c Usado con la cópula. | |||||
Véase también
[editar]Referencias y notas
[editar]- ↑ Para más información sobre las convenciones de hiatos y diptongos, véase esta sección.