secta
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Español[editar]
secta | |
Pronunciación (AFI): | [ˈsek.ta] |
Etimología[editar]
Del latín secta.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
secta | sectas |
- 1
- Doctrina ideológica o religiosa que se independiza o diferencia de otra, enseñada por un maestro que la halló, y es seguida y defendida por otros.
- 2
- Conjunto de seguidores de una religión o ideología considerada falsa y que puede llegar a ser peligrosa, puesto que conspira en pequeños grupos con objetivos no siempre claros ni positivos.
- Sinónimo: sociedad secreta
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Traducciones
Latín[editar]
Etimología 1[editar]
secta | |
Clásico (AFI): | [ˈsɛk.ta] |
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | secta | sectae |
Vocativo | secta | sectae |
Acusativo | sectam | sectās |
Genitivo | sectae | sectārum |
Dativo | sectae | sectīs |
Ablativo | sectā | sectīs |
- 1
- Línea que uno sigue: rumbo, curso.
- Uso: casi siempre figurado: manera de proceder, comportamiento, etc.[1]
- 4
- Conjunto de principios para guiar el comportamiento: código.[1]
Locuciones[editar]
Locuciones con sector
|
Etimología 2[editar]
secta | |
Clásico (AFI): | [ˈsɛk.ta] |
De sectus, participio perfecto de secō, -āre ("cortar").
Sustantivo neutro plural[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
Plural | ||
---|---|---|
Nominativo | secta | |
Vocativo | secta | |
Acusativo | secta | |
Genitivo | sectōrum | |
Dativo | sectīs | |
Ablativo | sectīs |
- 1
- Heridas hechas con instrumentos que cortan: cortaduras.[1]