abrocharse
Español[editar]
abrocharse | |
Pronunciación (AFI): | [a.βɾoˈtʃaɾ.se] |
Etimología[editar]
De abrochar, con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal[editar]
- 1
- Sujetarse los vestidos o unir otras cosas con botones, broches, etc.1
- Uso: se emplea también como transitivo: abrochar (algo).
Locuciones[editar]
- abrocharse los pantalones: Prepararse, disponerse para emprender algo peligroso, arriesgado, que requiere energía y resolución.
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | abrocharse | haberse abrochado | ||||
Gerundio | abrochándose (o abrochando) | habiéndose abrochado | ||||
Participio | abrochado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abrocho | te abrochastú te abrochásvos |
se abrocha | nos abrochamos | os abrocháis | se abrochan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me abrochaba | te abrochabas | se abrochaba | nos abrochábamos | os abrochabais | se abrochaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me abroché | te abrochaste | se abrochó | nos abrochamos | os abrochasteis | se abrocharon |
Futuro | me abrocharé | te abrocharás | se abrochará | nos abrocharemos | os abrocharéis | se abrocharán |
Condicional o Pospretérito | me abrocharía | te abrocharías | se abrocharía | nos abrocharíamos | os abrocharíais | se abrocharían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he abrochado | te has abrochado | se ha abrochado | nos hemos abrochado | os habéis abrochado | se han abrochado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había abrochado | te habías abrochado | se había abrochado | nos habíamos abrochado | os habíais abrochado | se habían abrochado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube abrochado | te hubiste abrochado | se hubo abrochado | nos hubimos abrochado | os hubisteis abrochado | se hubieron abrochado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré abrochado | te habrás abrochado | se habrá abrochado | nos habremos abrochado | os habréis abrochado | se habrán abrochado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría abrochado | te habrías abrochado | se habría abrochado | nos habríamos abrochado | os habríais abrochado | se habrían abrochado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abroche | te abrochestú te abrochésvos2 |
se abroche | nos abrochemos | os abrochéis | se abrochen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me abrochara | te abrocharas | se abrochara | nos abrocháramos | os abrocharais | se abrocharan |
me abrochase | te abrochases | se abrochase | nos abrochásemos | os abrochaseis | se abrochasen | |
Futuro (en desuso) | me abrochare | te abrochares | se abrochare | nos abrocháremos | os abrochareis | se abrocharen |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya abrochado | te hayastú abrochado te hayásvos2 abrochado |
se haya abrochado | nos hayamos abrochado | os hayáis abrochado | se hayan abrochado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera abrochado | te hubieras abrochado | se hubiera abrochado | nos hubiéramos abrochado | os hubierais abrochado | se hubieran abrochado |
me hubiese abrochado | te hubieses abrochado | se hubiese abrochado | nos hubiésemos abrochado | os hubieseis abrochado | se hubiesen abrochado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere abrochado | te hubieres abrochado | se hubiere abrochado | nos hubiéremos abrochado | os hubiereis abrochado | se hubieren abrochado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | abróchatetú abrochatevos |
abróchese | abrochémonos | abrochaos | abróchense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Traducciones
Referencias y notas[editar]
- ↑ VV. AA. (1908-30). Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana, Tomo 1. Madrid: Espasa-Calpe.