albor
Español[editar]
albor | |
Pronunciación (AFI): | [alˈβoɾ] |
Etimología[editar]
Del latín albor, y este de albus, "blanco", en última instancia del protoindoeuropeo *albho-
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
albor | albores |
- 2
- Por extensión, etapa inicial de algún proceso o desarrollo
Locuciones[editar]
- quebrar albores: amanecer
Información adicional[editar]
- Derivado: alborear.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Traducciones
Francés antiguo[editar]
albor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del latín albor, y este de albus, "blanco", en última instancia del protoindoeuropeo *albho-
Sustantivo masculino[editar]
Latín[editar]
albor | |
Pronunciación (AFI): | /ˈal.bor/ |
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | albor | eēs |
Vocativo | albor | eēs |
Acusativo | eem | eēs |
Genitivo | eis | ealborum |
Dativo | eī | eibus |
Ablativo | ee | eibus |
Etimología[editar]
De albus, "blanco", en última instancia del protoindoeuropeo *albho-
Sustantivo masculino[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras de origen latino
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Colores
- ES:Términos de uso predominantemente literario
- Francés antiguo-Español
- FRO:Palabras de origen latino
- FRO:Sustantivos
- FRO:Sustantivos masculinos
- Latín-Español
- LA:Tercera declinación
- LA:Tercera declinación m/f consonante
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos masculinos