felix
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda

Latín[editar]
fēlīx | |
Clásico (AFI): | [ˈfeː.liːks] |
Etimología 1[editar]
Del protoitálico *fēl(w)ī-, y este del protoindoeuropeo *dʰeh₁-l(u)-i-, de *dʰeh₁- ("chupar").1 Compárese el sánscrito dhārú ([adj.] "chupando"), el griego antiguo θῆλυς (tʰêlys, "femenino"), el armenio dayl ("calostro") y el letón dēls ("hijo").1
→ fēcundus, fellō, fēmina, fēnus, fētus, fīlius
Adjetivo[editar]
Comparación | |
Comparativo: | fēlīcior |
Superlativo: | fēlīcissimus |
3.ª declinación (de una terminación)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | fēlīx | fēlīx | fēlīcēs | fēlīcia |
Vocativo | fēlīx | fēlīx | fēlīcēs | fēlīcia |
Acusativo | fēlīcem | fēlīx | fēlīcēs fēlīcīs |
fēlīcia |
Genitivo | fēlīcis | fēlīcis | fēlīcium | fēlīcium |
Dativo | fēlīcī | fēlīcī | fēlīcibus | fēlīcibus |
Ablativo | felicī | felicī | fēlīcibus | fēlīcibus |
- 1
- Fecundo, fructífero, productivo.
- 4
- Afortunado.
Información adicional[editar]
Derivados de fēlīx en latín
Descendientes de «felix» en otras lenguas:
Etimología 2[editar]
felix | |
Clásico (AFI): | [ˈfɛ.lɪks] |
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | felix | felicēs |
Vocativo | felix | felicēs |
Acusativo | felicem | felicēs |
Genitivo | felicis | felicum |
Dativo | felicī | felicibus |
Ablativo | felice | felicibus |
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 209. ISBN 978-90-04-16797-1