Ir al contenido

procurar

De Wikcionario, el diccionario libre
procurar
pronunciación (AFI) [pɾo.kuˈɾaɾ]
silabación pro-cu-rar
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
rima

Etimología

[editar]

Del latín procurāre.

Verbo transitivo

[editar]
1
Hacer diligencias o esfuerzos para conseguir lo que se desea.[1]
2
Conseguir u obtener.
  • Uso: se emplea más como pronominal
3
Ejercer el oficio de procurador.[1]
4
Cuidar o ver por un ser querido de manera comprometida.

Relacionados

[editar]

Conjugación

[editar]
Conjugación de procurarparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo procurar haber procurado
Gerundio procurando habiendo procurado
Participio procurado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yo procuro procuras vos procurás él, ella, usted procura nosotros procuramos vosotros procuráis ustedes, ellos procuran
Pretérito imperfecto yo procuraba procurabas vos procurabas él, ella, usted procuraba nosotros procurábamos vosotros procurabais ustedes, ellos procuraban
Pretérito perfecto yo procuré procuraste vos procuraste él, ella, usted procuró nosotros procuramos vosotros procurasteis ustedes, ellos procuraron
Pretérito pluscuamperfecto yo había procurado habías procurado vos habías procurado él, ella, usted había procurado nosotros habíamos procurado vosotros habíais procurado ustedes, ellos habían procurado
Pretérito perfecto compuesto yo he procurado has procurado vos has procurado él, ella, usted ha procurado nosotros hemos procurado vosotros habéis procurado ustedes, ellos han procurado
Futuro yo procuraré procurarás vos procurarás él, ella, usted procurará nosotros procuraremos vosotros procuraréis ustedes, ellos procurarán
Futuro compuesto yo habré procurado habrás procurado vos habrás procurado él, ella, usted habrá procurado nosotros habremos procurado vosotros habréis procurado ustedes, ellos habrán procurado
Pretérito anterior yo hube procurado hubiste procurado vos hubiste procurado él, ella, usted hubo procurado nosotros hubimos procurado vosotros hubisteis procurado ustedes, ellos hubieron procurado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yo procuraría procurarías vos procurarías él, ella, usted procuraría nosotros procuraríamos vosotros procuraríais ustedes, ellos procurarían
Condicional compuesto yo habría procurado habrías procurado vos habrías procurado él, ella, usted habría procurado nosotros habríamos procurado vosotros habríais procurado ustedes, ellos habrían procurado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yo procure que tú procures que vos procures, procurés que él, que ella, que usted procure que nosotros procuremos que vosotros procuréis que ustedes, que ellos procuren
Pretérito imperfecto que yo procurara, procurase que tú procuraras, procurases que vos procuraras, procurases que él, que ella, que usted procurara, procurase que nosotros procuráramos, procurásemos que vosotros procurarais, procuraseis que ustedes, que ellos procuraran, procurasen
Pretérito perfecto que yo haya procurado que tú hayas procurado que vos hayas procurado que él, que ella, que usted haya procurado que nosotros hayamos procurado que vosotros hayáis procurado que ustedes, que ellos hayan procurado
Pretérito pluscuamperfecto que yo hubiera procurado, hubiese procurado que tú hubieras procurado, hubieses procurado que vos hubieras procurado, hubieses procurado que él, que ella, que usted hubiera procurado, hubiese procurado que nosotros hubiéramos procurado, hubiésemos procurado que vosotros hubierais procurado, hubieseis procurado que ustedes, que ellos hubieran procurado, hubiesen procurado
Futuro que yo procurare que tú procurares que vos procurares que él, que ella, que usted procurare que nosotros procuráremos que vosotros procurareis que ustedes, que ellos procuraren
Futuro compuesto que yo hubiere procurado que tú hubieres procurado que vos hubieres procurado que él, que ella, que usted hubiere procurado que nosotros hubiéremos procurado que vosotros hubiereis procurado que ustedes, que ellos hubieren procurado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)procura (vos)procurá (usted)procure (nosotros)procuremos (vosotros)procurad (ustedes)procuren
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Traducciones

[editar]
procurar
pronunciación (AFI) /pɾo.kʊ.ˈɾaɾ/
/pɾo.kʊ.ˈɾa/

Etimología

[editar]

Del latín procurare

Verbo transitivo

[editar]
1
Buscar.
2
Investigar, pesquisar.

Referencias y notas

[editar]
  1. 1 2 «procurar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Calpe. 15.ª ed, Madrid, 1925.