procurar
Apariencia
procurar | |
pronunciación (AFI) | [pɾo.kuˈɾaɾ] |
silabación | pro-cu-rar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ |
Etimología
[editar]Del latín procurāre.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Hacer diligencias o esfuerzos para conseguir lo que se desea.[1]
- 2
- Conseguir u obtener.
- Uso: se emplea más como pronominal
- 3
- Ejercer el oficio de procurador.[1]
- 4
- Cuidar o ver por un ser querido de manera comprometida.
Relacionados
[editar]Conjugación
[editar]Conjugación de procurar paradigma: amar (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | procurar | haber procurado | |||||
Gerundio | procurando | habiendo procurado | |||||
Participio | procurado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo procuro | tú procuras | vos procurás | él, ella, usted procura | nosotros procuramos | vosotros procuráis | ustedes, ellos procuran |
Pretérito imperfecto | yo procuraba | tú procurabas | vos procurabas | él, ella, usted procuraba | nosotros procurábamos | vosotros procurabais | ustedes, ellos procuraban |
Pretérito perfecto | yo procuré | tú procuraste | vos procuraste | él, ella, usted procuró | nosotros procuramos | vosotros procurasteis | ustedes, ellos procuraron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había procurado | tú habías procurado | vos habías procurado | él, ella, usted había procurado | nosotros habíamos procurado | vosotros habíais procurado | ustedes, ellos habían procurado |
Pretérito perfecto compuesto | yo he procurado | tú has procurado | vos has procurado | él, ella, usted ha procurado | nosotros hemos procurado | vosotros habéis procurado | ustedes, ellos han procurado |
Futuro | yo procuraré | tú procurarás | vos procurarás | él, ella, usted procurará | nosotros procuraremos | vosotros procuraréis | ustedes, ellos procurarán |
Futuro compuesto | yo habré procurado | tú habrás procurado | vos habrás procurado | él, ella, usted habrá procurado | nosotros habremos procurado | vosotros habréis procurado | ustedes, ellos habrán procurado |
Pretérito anterior† | yo hube procurado | tú hubiste procurado | vos hubiste procurado | él, ella, usted hubo procurado | nosotros hubimos procurado | vosotros hubisteis procurado | ustedes, ellos hubieron procurado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo procuraría | tú procurarías | vos procurarías | él, ella, usted procuraría | nosotros procuraríamos | vosotros procuraríais | ustedes, ellos procurarían |
Condicional compuesto | yo habría procurado | tú habrías procurado | vos habrías procurado | él, ella, usted habría procurado | nosotros habríamos procurado | vosotros habríais procurado | ustedes, ellos habrían procurado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo procure | que tú procures | que vos procures, procurés | que él, que ella, que usted procure | que nosotros procuremos | que vosotros procuréis | que ustedes, que ellos procuren |
Pretérito imperfecto | que yo procurara, procurase | que tú procuraras, procurases | que vos procuraras, procurases | que él, que ella, que usted procurara, procurase | que nosotros procuráramos, procurásemos | que vosotros procurarais, procuraseis | que ustedes, que ellos procuraran, procurasen |
Pretérito perfecto | que yo haya procurado | que tú hayas procurado | que vos hayas procurado | que él, que ella, que usted haya procurado | que nosotros hayamos procurado | que vosotros hayáis procurado | que ustedes, que ellos hayan procurado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera procurado, hubiese procurado | que tú hubieras procurado, hubieses procurado | que vos hubieras procurado, hubieses procurado | que él, que ella, que usted hubiera procurado, hubiese procurado | que nosotros hubiéramos procurado, hubiésemos procurado | que vosotros hubierais procurado, hubieseis procurado | que ustedes, que ellos hubieran procurado, hubiesen procurado |
Futuro† | que yo procurare | que tú procurares | que vos procurares | que él, que ella, que usted procurare | que nosotros procuráremos | que vosotros procurareis | que ustedes, que ellos procuraren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere procurado | que tú hubieres procurado | que vos hubieres procurado | que él, que ella, que usted hubiere procurado | que nosotros hubiéremos procurado | que vosotros hubiereis procurado | que ustedes, que ellos hubieren procurado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) procura | (vos) procurá | (usted) procure | (nosotros) procuremos | (vosotros) procurad | (ustedes) procuren |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Neerlandés: bezorgen? (nl); moeite doen (nl); pogen (nl); proberen (nl); streven (nl); trachten (nl); uitreiken (nl); verschaffen (nl); verstrekken (nl); zich beijveren (nl); zoeken (nl); zorgen dat (nl)
procurar | |
pronunciación (AFI) | /pɾo.kʊ.ˈɾaɾ/ /pɾo.kʊ.ˈɾa/ |
Etimología
[editar]Del latín procurare
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Buscar.
- 2
- Investigar, pesquisar.