tectum
Latín
tēctum 1
- tectum: [ ˈte:k.tũː ] (latín clásico, AFI)
Derivado de tegō, -ere ("cubrir").
Sustantivo neutro[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | tēctum | tēcta |
Vocativo | tēctum | tēcta |
Acusativo | tēctum | tēcta |
Genitivo | tēctī | tēctōrum |
Dativo | tēctō | tēctīs |
Ablativo | tēctō | tēctīs |
Locuciones[editar]
- tecto recipere - dar hospedaje
- tecto recipi - recibir hospedaje
Descendientes[editar]
tēctum 2
- tectum: [ ˈte:k.tũː ] (latín clásico, AFI)
Forma verbal[editar]
Forma de participio[editar]
- 2
- Nominativo singular neutro de tēctus, participio perfecto pasivo de tegō.
- 3
- Acusativo singular neutro de tēctus.
- 4
- Vocativo singular neutro de tēctus.
- 5
- Acusativo singular masculino de tēctus.