unio
Apariencia
| unio | |
| clásico (AFI) | /ˈuː.ni.oː/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈu.ni.o/ |
| clásico (AFI) | /ˈu.ni.oː/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈu.ni.o/ |
| silabación | u-ni-ō, ū-ni-ō |
| acentuación | esdrújula |
| longitud silábica | trisílaba |
| rimas | u.ni.o, uː.ni.oː, u.ni.oː |
Etimología 1
[editar]verbalización de ūnus ('uno').[1]
Verbo transitivo
[editar]presente activo ūniō, presente infinitivo ūnīre, perfecto activo ūniī, supino ūnītum.
Conjugación
[editar]Flexión de ūniōcuarta conjugación, perfecto con v
Etimología 2
[editar]De ūnus ('uno') y el sufijo iō1.[1]
Sustantivo masculino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ūniō | ūniōnēs |
| Vocativo | ūniō | ūniōnēs |
| Acusativo | ūniōnem | ūniōnēs |
| Genitivo | ūniōnis | ūniōnum |
| Dativo | ūniōnī | ūniōnibus |
| Ablativo | ūniōne | ūniōnibus |
Etimología 3
[editar]Incierta.[1]
Sustantivo masculino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | uniō | uniōnēs |
| Vocativo | uniō | uniōnēs |
| Acusativo | uniōnem | uniōnēs |
| Genitivo | uniōnis | uniōnum |
| Dativo | uniōnī | uniōnibus |
| Ablativo | uniōne | uniōnibus |
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Latín
- LA:Palabras esdrújulas
- LA:Palabras trisílabas
- LA:Rimas:u.ni.o
- LA:Rimas:uː.ni.oː
- LA:Rimas:u.ni.oː
- LA:Verbos transitivos
- LA:Verbos
- LA:Cuarta conjugación
- LA:Perfecto con v (4.ª)
- LA:Palabras con el sufijo -io
- LA:Palabras con el sufijo -io (sust.)
- LA:Sustantivos masculinos
- LA:Sustantivos
- LA:Tercera declinación
- LA:Tercera declinación m/f consonante
- LA:Palabras de origen incierto
- LA:Botánica
- LA:Gastronomía