Ir al contenido

paramentar

De Wikcionario, el diccionario libre
paramentar
pronunciación (AFI) [paɾamẽn̪ˈt̪aɾ]
silabación pa-ra-men-tar
acentuación aguda
longitud silábica tetrasílaba
rima

Etimología

[editar]

De paramento y el sufijo -ar.

Verbo transitivo

[editar]
1
Adornar o ataviar una cosa.[1]

Conjugación

[editar]
Conjugación de paramentarparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo paramentar haber paramentado
Gerundio paramentando habiendo paramentado
Participio paramentado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yoparamento paramentas vosparamentás él, ella, ustedparamenta nosotrosparamentamos vosotrosparamentáis ustedes, ellosparamentan
Pretérito imperfecto yoparamentaba paramentabas vosparamentabas él, ella, ustedparamentaba nosotrosparamentábamos vosotrosparamentabais ustedes, ellosparamentaban
Pretérito perfecto yoparamenté paramentaste vosparamentaste él, ella, ustedparamentó nosotrosparamentamos vosotrosparamentasteis ustedes, ellosparamentaron
Pretérito pluscuamperfecto yohabía paramentado habías paramentado voshabías paramentado él, ella, ustedhabía paramentado nosotroshabíamos paramentado vosotroshabíais paramentado ustedes, elloshabían paramentado
Pretérito perfecto compuesto yohe paramentado has paramentado voshas paramentado él, ella, ustedha paramentado nosotroshemos paramentado vosotroshabéis paramentado ustedes, elloshan paramentado
Futuro yoparamentaré paramentarás vosparamentarás él, ella, ustedparamentará nosotrosparamentaremos vosotrosparamentaréis ustedes, ellosparamentarán
Futuro compuesto yohabré paramentado habrás paramentado voshabrás paramentado él, ella, ustedhabrá paramentado nosotroshabremos paramentado vosotroshabréis paramentado ustedes, elloshabrán paramentado
Pretérito anterior yohube paramentado hubiste paramentado voshubiste paramentado él, ella, ustedhubo paramentado nosotroshubimos paramentado vosotroshubisteis paramentado ustedes, elloshubieron paramentado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yoparamentaría paramentarías vosparamentarías él, ella, ustedparamentaría nosotrosparamentaríamos vosotrosparamentaríais ustedes, ellosparamentarían
Condicional compuesto yohabría paramentado habrías paramentado voshabrías paramentado él, ella, ustedhabría paramentado nosotroshabríamos paramentado vosotroshabríais paramentado ustedes, elloshabrían paramentado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yoparamente que túparamentes que vosparamentes, paramentés que él, que ella, que ustedparamente que nosotrosparamentemos que vosotrosparamentéis que ustedes, que ellosparamenten
Pretérito imperfecto que yoparamentara, paramentase que túparamentaras, paramentases que vosparamentaras, paramentases que él, que ella, que ustedparamentara, paramentase que nosotrosparamentáramos, paramentásemos que vosotrosparamentarais, paramentaseis que ustedes, que ellosparamentaran, paramentasen
Pretérito perfecto que yohaya paramentado que túhayas paramentado que voshayas paramentado que él, que ella, que ustedhaya paramentado que nosotroshayamos paramentado que vosotroshayáis paramentado que ustedes, que elloshayan paramentado
Pretérito pluscuamperfecto que yohubiera paramentado, hubiese paramentado que túhubieras paramentado, hubieses paramentado que voshubieras paramentado, hubieses paramentado que él, que ella, que ustedhubiera paramentado, hubiese paramentado que nosotroshubiéramos paramentado, hubiésemos paramentado que vosotroshubierais paramentado, hubieseis paramentado que ustedes, que elloshubieran paramentado, hubiesen paramentado
Futuro que yoparamentare que túparamentares que vosparamentares que él, que ella, que ustedparamentare que nosotrosparamentáremos que vosotrosparamentareis que ustedes, que ellosparamentaren
Futuro compuesto que yohubiere paramentado que túhubieres paramentado que voshubieres paramentado que él, que ella, que ustedhubiere paramentado que nosotroshubiéremos paramentado que vosotroshubiereis paramentado que ustedes, que elloshubieren paramentado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)paramenta (vos)paramentá (usted)paramente (nosotros)paramentemos (vosotros)paramentad (ustedes)paramenten
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Información adicional

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Referencias y notas

[editar]
  1. «paramentar» en Diccionario de la lengua castellana (RAE). Página 761. Editorial: Sucesores de Hernando. 14.ª ed, Madrid, 1914.