grande

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  Grande

Español[editar]

grande
pronunciación (AFI) [ˈgɾän.de̞]
silabación gran-de
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
rima an.de
  • Morfología: Comparativo irregular: mayor.

Etimología[editar]

Del castellano antiguo grande ("grande"), y este del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural Superlativo
Masculino grande grandes grandísimo
o máximo
Femenino grande grandes
1
Superior en tamaño a un determinado patrón tomado como medida.
2
Por extensión, de superior virtud, importancia o dignidad en algún aspecto al patrón de medida.
3
Dicho de un ser vivo, de edad considerable.

Sustantivo femenino y masculino[editar]

Singular Plural
grande grandes
4
De dignidad nobiliaria u otra similar que le coloca en la cúspide de una determinada jerarquía.

Locuciones[editar]

Locuciones con «grande»

Refranes[editar]

Traducciones[editar]

Traducciones


  • Náhuatl de la Huasteca oriental: [1,2] weyi (nhe)

Asturiano[editar]

grande
pronunciación (AFI) [ˈgɾän.dɪ]
variantes gran

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Adjetivo[editar]

Singular Plural
Masculino grande grandes
Femenino grande grandes
Neutro grande


1
Grande.

Información adicional[editar]

Cognados asturianos

Corso[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

1
Grande.

Francés[editar]

grande
Francia (AFI) [ɡʁɑ̃d]
variantes grand’
homófonos grandes

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del femenino singular de grand.

Información adicional[editar]

Francés medio[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del femenino singular de grand.

Francés antiguo[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín grandem ("grande").

Sustantivo femenino[editar]

Singular Plural
Nominativo grande grandes
Oblicuo grande grandes
1
Peligro o amenaza grande.1
2
Preocupación.1
3
Deseo.1

Forma adjetiva[editar]

4
Forma del nominativo y oblicuo singular femenino de grant.
5
Forma del nominativo y oblicuo singular femenino de grand.

Información adicional[editar]

Cognados en francés antiguo

Galaicoportugués[editar]

grande
pronunciación falta agregar
variantes grangrand

Etimología[editar]

Del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural
Masculino grande grandes
Femenino grande grandes
1
Grande.

Información adicional[editar]

Descendientes de “grande”

Gallego[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del galaicoportugués grande ("grande"), y este del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural
Masculino grande grandes
Femenino grande grandes
1
Grande.

Interlingua[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Adjetivo[editar]

1
Grande.

Italiano[editar]

grande
pronunciación (AFI) [ˈɡran.de]

Etimología[editar]

Del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural Superlativo
Masculino grande grandi grandissimo
o massimo
Femenino grande grandi
1
Grande. (Dicho de tamaño.)
2
Grande. (Dicho de cantidades.)
3
Alto. (Dicho de tamaño.)
4
Amplio.
5
Largo.
6
Grande. (Dicho de importancias.)

Sustantivo femenino y masculino[editar]

Singular Plural
grande grandi
7
Adulto.
8
Persona influyente.

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
grande grandi
9
Grande.

Locuciones[editar]

Información adicional[editar]

Derivadios italianos

Normando[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del femenino singular de grand.
2
Forma del femenino singular de grànd.

Judeoespañol[editar]

grande
pronunciación falta agregar
grafías alternativas גראנדי

Etimología[editar]

Del castellano antiguo grande ("grande"), y este del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural
Masculino grande grandes
Femenino grande grandes
1
Grande.

Sustantivo femenino y masculino[editar]

Singular Plural
grande grandes
2
Adulto.

Latín[editar]

grande
clásico (AFI) [ˈgran.dɛ]
rima an.de

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del nominativo, acusativo y vocativo singular neutro de grandis.

Portugués[editar]

grande
Brasil (AFI) [ˈɡɾɐ̃.d͡ʒi]
Brasil meridional (AFI) [ˈɡɾɐ̃.de]
Portugal (AFI) [ˈɡɾɐ̃.dɨ]
[ˈɡɾɐ̃d]
grafías alternativas grãde2

Etimología[editar]

Del galaicoportugués grande ("grande"), y este del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

Singular Plural Superlativo
Masculino grande grandes grandíssimo
o maior
Femenino grande grandes
1
Grande. (Dicho de tamaño.)
  • Ejemplo:

Este livro é grande.‎

— Este libro es grande.
2
Grande. (Dicho de cantidades.)
  • Ejemplo:

Tua família é muito grande.‎

— Tu familia es muy grande.
3
Grande. (Dicho de importancias.)
  • Ejemplo:

Os grandes reis da antiguidade.‎

— Los grandes reyes de la antigüedad.
4
Grande. (Dicho del ánimo.)
  • Ejemplo:

Artur foi um grande rei.‎

— Artur fue un grande rey.
5
Maduro.
  • Ejemplo:

Já és grande, podes trabalhar.‎

— Ya eres maduro, ¡puedes trabajar!
6
En el área metropolitana [de].
  • Ejemplo:

Moro na grande Londres.‎

— Vivo en el área metropolitana de Londres.

Locuciones[editar]

Información adicional[editar]

Derivados portugueses

Rumano[editar]

gránde
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del español grande.3

Sustantivo masculino[editar]

1
Grande (noble español).

Sardo[editar]

grande
pronunciación falta agregar
variantes gran4grandi5

Etimología[editar]

Del latín grandem ("grande").

Adjetivo[editar]

1
Grande.

Véneto[editar]

grande
pronunciación falta agregar

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del femenino singular de grando.

Referencias y notas[editar]