bravo
Translingüístico
[editar]bravo | |
pronunciación (AFI) | [ˈbravo] |
silabación | bra-vo |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.bo |
Sustantivo
[editar]
bravo | |
pronunciación (AFI) | [ˈbɾa.βo] |
silabación | bra-vo |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.bo |
Etimología
[editar]Del castellano antiguo bravo ('bravo'), y este del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]bravo ¦ plural: bravos ¦ femenino: brava ¦ femenino plural: bravas ¦ superlativo: bravísimo
- 1
- Que tiene coraje para enfrentar una situación o momento adversos
- 2
- De temperamento indócil y áspero, que hace difícil el trato
- Sinónimo: fiero.
- 3
- Dicho del mar u otro medio similar, afectado por movimientos violentos y agitados de cualquier tipo.
- Sinónimos: proceloso, turbulento.
- 5
- Por extensión, persona que se enoja o enfada con facilidad. O simplemente que es de disciplina sumamente rígida y estricta.
- Ámbito: Colombia, Venezuela
Interjección
[editar]- 6
- Úsase para expresar aprobación o dar ánimos
- Relacionado: felicitaciones.
Locuciones
[editar]- barra brava
- no es tan bravo el toro, como lo pintan
- paja brava
- ponerse bravo: enojarse, enfadarse, encolerizarse (Colombia, Venezuela)
Información adicional
[editar]- Derivado: bravamente.
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Asturiano
[editar]bravo | |
pronunciación (AFI) | [ˈbɾa.β̞o] |
silabación | bra-vo |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.bo |
Forma adjetiva
[editar]- 1
- Forma del neutro singular de bravu.
Castellano antiguo
[editar]bravo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]bravo | |
central (AFI) | [ˈbɾa.βu] |
valenciano (AFI) | [ˈbɾa.vo] |
baleárico (AFI) | [ˈbɾa.vo] |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.βu |
Etimología
[editar]Del italiano bravo ('bravo'). Atestiguado desde el siglo XVII.[1]
Interjección
[editar]- 1
- ¡Bravo!
bravo | |
pronunciación (AFI) | [bʁa.vo] ⓘ |
homófonos | bravos |
Etimología
[editar]Interjección
[editar]- 1
- ¡Bravo!
- Relacionado: félicitations.
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
bravo | bravos bravi |
- 2
- Espadachín.
- Sinónimo: spadassin.
Información adicional
[editar]Véase también
[editar]Galaicoportugués
[editar]bravo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]Gallego
[editar]bravo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués bravo ('bravo'), y este del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
- 4 Botánica
- Incultivado.[4]
- Sinónimo: silvestre.
- 6 Náutica
- Alborotado, bravo, embravecido.[4]
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
bravo | bravos |
Etimología 2
[editar]Del italiano bravo ('bravo').
Interjección
[editar]Locuciones
[editar]Información adicional
[editar]- Derivado: bravamente.
bravo | |
pronunciación (AFI) | [ˈbra.vo] |
Etimología
[editar]Del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). (El francés brave y el inglés brave se derivan de esto.) También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | Superlativo | |
---|---|---|---|
Masculino | bravo | bravi | bravissimo |
Femenino | brava | brave |
- 1
- De buen conducto. (Usado antes de sustantivos.)
- 2
- Ducho, experto, hábil, habilidoso.
Interjección
[editar]- 7
- ¡Bravo!
Información adicional
[editar]Judeoespañol
[editar]brávo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del castellano antiguo bravo ('bravo'), y este del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | bravo | bravos |
Femenino | brava | bravas |
Interjección
[editar]- 2
- ¡Bravo!
Occitano
[editar]bravo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del italiano bravo ('bravo').
Interjección
[editar]bravo | |
Brasil y Portugal (AFI) | [ˈbɾa.vu] |
variantes | brabo[5] |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués bravo ('bravo'), y este del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium.
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | Superlativo | |
---|---|---|---|
Masculino | bravo | bravos | bravíssimo |
Femenino | brava | bravas |
- 1
- Enfadado, enojado, furioso.
- Uso: coloquial.
- Sinónimos: enraivecido, raivoso.
Etimología 2
[editar]Del italiano bravo ('bravo').
Interjección
[editar]- 1
- ¡Bravo!
Información adicional
[editar]- Derivados: bravamente, bravinho, bravura, embravecer
Rumano
[editar]brávo | |
pronunciación (AFI) | /bra.vo/ |
silabación | bra-vo |
longitud silábica | bisílaba |
variantes | bráva, brávos |
rima | a.vo |
Etimología
[editar]Del francés bravo ('bravo') y del italiano bravo ('bravo').[6]
Interjección
[editar]- 1
- ¡Bravo!
Forma sustantiva femenina
[editar]- 2
- Forma del vocativo singular de bravă.
Véneto
[editar]bravo | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del latín prāvum ('inculto') y barbarum, o del latín brana, del francés antiguo brahaigne ('desértico'). También se pudo derivar de la raíz *bravus, de bravium ̈
Adjetivo
[editar]- 1
- Capaz, ducho, experto, hábil, habilidoso.
Referencias y notas
[editar]- ↑ «bravo» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.
- ↑ «bravo» en Dictionnaire de l'Académie Française. Editorial: Hachette. 8.ª ed, París.
- ↑ «bravo» en Dicionario de dicionarios do galego medieval.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 «bravo» en Dicionario da Real Academia Galega. Editorial: Real Academia Galega. Coruña, 2017. ISBN: 9788487987809.
- ↑ coloquial
- ↑ «bravo» en DEX online.
- Wikcionario:Desambiguación
- Translingüístico
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:a.bo
- MUL:Sustantivos
- ES:Radiocomunicación
- ES:Náutica
- Alfabeto radiofónico
- Español
- ES:Palabras provenientes del castellano antiguo
- ES:Adjetivos
- ES:Colombia
- ES:Venezuela
- ES:Interjecciones
- Asturiano
- AST:Palabras llanas
- AST:Palabras bisílabas
- AST:Rimas:a.bo
- AST:Formas adjetivas en neutro
- Castellano antiguo
- OSP:Palabras provenientes del latín
- OSP:Adjetivos
- Catalán
- CA:Palabras llanas
- CA:Palabras bisílabas
- CA:Rimas:a.βu
- CA:Palabras provenientes del italiano
- CA:Interjecciones
- Francés
- FR:Palabras provenientes del italiano
- FR:Interjecciones
- FR:Sustantivos
- FR:Sustantivos masculinos
- Galaicoportugués
- ROA-OPT:Palabras sin transcripción fonética
- ROA-OPT:Palabras provenientes del latín
- ROA-OPT:Adjetivos
- Gallego
- GL:Palabras sin transcripción fonética
- GL:Palabras provenientes del galaicoportugués
- GL:Zoología
- GL:Botánica
- GL:Náutica
- GL:Geografía
- GL:Sustantivos
- GL:Sustantivos masculinos
- GL:Palabras provenientes del italiano
- GL:Interjecciones
- Italiano
- IT:Palabras provenientes del latín
- IT:Adjetivos
- IT:Términos obsoletos
- IT:Zoología
- IT:Interjecciones
- Judeoespañol
- LAD:Palabras sin transcripción fonética
- LAD:Palabras provenientes del castellano antiguo
- LAD:Adjetivos
- LAD:Interjecciones
- Occitano
- OC:Palabras sin transcripción fonética
- OC:Palabras provenientes del italiano
- OC:Interjecciones
- Portugués
- PT:Palabras provenientes del galaicoportugués
- PT:Adjetivos
- PT:Términos coloquiales
- PT:Términos literarios
- PT:Palabras provenientes del italiano
- PT:Interjecciones
- Rumano
- RO:Palabras bisílabas
- RO:Rimas:a.vo
- RO:Palabras provenientes del francés
- RO:Palabras provenientes del italiano
- RO:Interjecciones
- RO:Formas sustantivas en vocativo
- RO:Formas sustantivas en singular
- Véneto
- VEC:Palabras sin transcripción fonética
- VEC:Palabras provenientes del latín
- VEC:Adjetivos