enllocar
Apariencia
enllocar | |
yeísta (AFI) | [eɲ.ʝoˈkaɾ] |
no yeísta (AFI) | [eɲ.ʎoˈkaɾ] |
sheísta (AFI) | [eɲ.ʃoˈkaɾ] |
zheísta (AFI) | [eɲ.ʒoˈkaɾ] |
silabación | en-llo-car[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ |
Etimología
[editar]Verbo intransitivo
[editar]Conjugación
[editar]Conjugación de enllocar paradigmas: contar, complicar (irregular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | enllocar | haber enllocado | |||||
Gerundio | enllocando | habiendo enllocado | |||||
Participio | enllocado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo enllueco | tú enlluecas | vos enllocás | él, ella, usted enllueca | nosotros enllocamos | vosotros enllocáis | ustedes, ellos enlluecan |
Pretérito imperfecto | yo enllocaba | tú enllocabas | vos enllocabas | él, ella, usted enllocaba | nosotros enllocábamos | vosotros enllocabais | ustedes, ellos enllocaban |
Pretérito perfecto | yo enlloqué | tú enllocaste | vos enllocaste | él, ella, usted enllocó | nosotros enllocamos | vosotros enllocasteis | ustedes, ellos enllocaron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había enllocado | tú habías enllocado | vos habías enllocado | él, ella, usted había enllocado | nosotros habíamos enllocado | vosotros habíais enllocado | ustedes, ellos habían enllocado |
Pretérito perfecto compuesto | yo he enllocado | tú has enllocado | vos has enllocado | él, ella, usted ha enllocado | nosotros hemos enllocado | vosotros habéis enllocado | ustedes, ellos han enllocado |
Futuro | yo enllocaré | tú enllocarás | vos enllocarás | él, ella, usted enllocará | nosotros enllocaremos | vosotros enllocaréis | ustedes, ellos enllocarán |
Futuro compuesto | yo habré enllocado | tú habrás enllocado | vos habrás enllocado | él, ella, usted habrá enllocado | nosotros habremos enllocado | vosotros habréis enllocado | ustedes, ellos habrán enllocado |
Pretérito anterior† | yo hube enllocado | tú hubiste enllocado | vos hubiste enllocado | él, ella, usted hubo enllocado | nosotros hubimos enllocado | vosotros hubisteis enllocado | ustedes, ellos hubieron enllocado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo enllocaría | tú enllocarías | vos enllocarías | él, ella, usted enllocaría | nosotros enllocaríamos | vosotros enllocaríais | ustedes, ellos enllocarían |
Condicional compuesto | yo habría enllocado | tú habrías enllocado | vos habrías enllocado | él, ella, usted habría enllocado | nosotros habríamos enllocado | vosotros habríais enllocado | ustedes, ellos habrían enllocado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo enllueque | que tú enllueques | que vos enllueques, enlloqués | que él, que ella, que usted enllueque | que nosotros enlloquemos | que vosotros enlloquéis | que ustedes, que ellos enlluequen |
Pretérito imperfecto | que yo enllocara, enllocase | que tú enllocaras, enllocases | que vos enllocaras, enllocases | que él, que ella, que usted enllocara, enllocase | que nosotros enllocáramos, enllocásemos | que vosotros enllocarais, enllocaseis | que ustedes, que ellos enllocaran, enllocasen |
Pretérito perfecto | que yo haya enllocado | que tú hayas enllocado | que vos hayas enllocado | que él, que ella, que usted haya enllocado | que nosotros hayamos enllocado | que vosotros hayáis enllocado | que ustedes, que ellos hayan enllocado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera enllocado, hubiese enllocado | que tú hubieras enllocado, hubieses enllocado | que vos hubieras enllocado, hubieses enllocado | que él, que ella, que usted hubiera enllocado, hubiese enllocado | que nosotros hubiéramos enllocado, hubiésemos enllocado | que vosotros hubierais enllocado, hubieseis enllocado | que ustedes, que ellos hubieran enllocado, hubiesen enllocado |
Futuro† | que yo enllocare | que tú enllocares | que vos enllocares | que él, que ella, que usted enllocare | que nosotros enllocáremos | que vosotros enllocareis | que ustedes, que ellos enllocaren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere enllocado | que tú hubieres enllocado | que vos hubieres enllocado | que él, que ella, que usted hubiere enllocado | que nosotros hubiéremos enllocado | que vosotros hubiereis enllocado | que ustedes, que ellos hubieren enllocado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) enllueca | (vos) enllocá | (usted) enllueque | (nosotros) enlloquemos | (vosotros) enllocad | (ustedes) enlluequen |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Información adicional
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Referencias y notas
[editar]- ↑ Cuando ciertos prefijos están presentes, la agrupación natural de sílabas (fonética) puede cambiar. Algunos ejemplos son: transatlántico (trans-at-lán-ti-co en lugar de tran-sa-tlán-ti-co), subrayar (sub-ra-yar en lugar de su-bra-yar), abrogar (ab-ro-gar en lugar de a-bro-gar). Para estos casos en el lenguaje escrito se recomienda dividir la palabra agrupando el prefijo, sobre todo cuando influye en la pronunciación de la erre. Más información.
- ↑ «enllocar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.