zurcir
Apariencia
zurcir | |
seseante (AFI) | [suɾˈsiɾ] |
no seseante (AFI) | [θuɾˈθiɾ] |
silabación | zur-cir |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
variantes | surcir[1], zurdir[2] |
rima | iɾ |
Etimología
[editar]Del desusado surcir, antes surzir, por cruce de surgir con el antiguo sarzir ‘zurcir’, y este del latín sarcīre ‘remendar’.[3][4]
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Remendar una rotura o agujero en una prenda o trozo de tela con tal habilidad que la adición resulte poco notoria.
- 2
- Por extensión, unir o aunar varias cosas de manera sutil o habilidosa.
Locuciones
[editar]- ¡Que te zurzan!: invectiva usada para demostrar desprecio hacia alguien
Conjugación
[editar]Conjugación de zurcir paradigma: fruncir (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | zurcir | haber zurcido | |||||
Gerundio | zurciendo | habiendo zurcido | |||||
Participio | zurcido | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo zurzo | tú zurces | vos zurcís | él, ella, usted zurce | nosotros zurcimos | vosotros zurcís | ustedes, ellos zurcen |
Pretérito imperfecto | yo zurcía | tú zurcías | vos zurcías | él, ella, usted zurcía | nosotros zurcíamos | vosotros zurcíais | ustedes, ellos zurcían |
Pretérito perfecto | yo zurcí | tú zurciste | vos zurciste | él, ella, usted zurció | nosotros zurcimos | vosotros zurcisteis | ustedes, ellos zurcieron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había zurcido | tú habías zurcido | vos habías zurcido | él, ella, usted había zurcido | nosotros habíamos zurcido | vosotros habíais zurcido | ustedes, ellos habían zurcido |
Pretérito perfecto compuesto | yo he zurcido | tú has zurcido | vos has zurcido | él, ella, usted ha zurcido | nosotros hemos zurcido | vosotros habéis zurcido | ustedes, ellos han zurcido |
Futuro | yo zurciré | tú zurcirás | vos zurcirás | él, ella, usted zurcirá | nosotros zurciremos | vosotros zurciréis | ustedes, ellos zurcirán |
Futuro compuesto | yo habré zurcido | tú habrás zurcido | vos habrás zurcido | él, ella, usted habrá zurcido | nosotros habremos zurcido | vosotros habréis zurcido | ustedes, ellos habrán zurcido |
Pretérito anterior† | yo hube zurcido | tú hubiste zurcido | vos hubiste zurcido | él, ella, usted hubo zurcido | nosotros hubimos zurcido | vosotros hubisteis zurcido | ustedes, ellos hubieron zurcido |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo zurciría | tú zurcirías | vos zurcirías | él, ella, usted zurciría | nosotros zurciríamos | vosotros zurciríais | ustedes, ellos zurcirían |
Condicional compuesto | yo habría zurcido | tú habrías zurcido | vos habrías zurcido | él, ella, usted habría zurcido | nosotros habríamos zurcido | vosotros habríais zurcido | ustedes, ellos habrían zurcido |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo zurza | que tú zurzas | que vos zurzas, zurzás | que él, que ella, que usted zurza | que nosotros zurzamos | que vosotros zurzáis | que ustedes, que ellos zurzan |
Pretérito imperfecto | que yo zurciera, zurciese | que tú zurcieras, zurcieses | que vos zurcieras, zurcieses | que él, que ella, que usted zurciera, zurciese | que nosotros zurciéramos, zurciésemos | que vosotros zurcierais, zurcieseis | que ustedes, que ellos zurcieran, zurciesen |
Pretérito perfecto | que yo haya zurcido | que tú hayas zurcido | que vos hayas zurcido | que él, que ella, que usted haya zurcido | que nosotros hayamos zurcido | que vosotros hayáis zurcido | que ustedes, que ellos hayan zurcido |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera zurcido, hubiese zurcido | que tú hubieras zurcido, hubieses zurcido | que vos hubieras zurcido, hubieses zurcido | que él, que ella, que usted hubiera zurcido, hubiese zurcido | que nosotros hubiéramos zurcido, hubiésemos zurcido | que vosotros hubierais zurcido, hubieseis zurcido | que ustedes, que ellos hubieran zurcido, hubiesen zurcido |
Futuro† | que yo zurciere | que tú zurcieres | que vos zurcieres | que él, que ella, que usted zurciere | que nosotros zurciéremos | que vosotros zurciereis | que ustedes, que ellos zurcieren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere zurcido | que tú hubieres zurcido | que vos hubieres zurcido | que él, que ella, que usted hubiere zurcido | que nosotros hubiéremos zurcido | que vosotros hubiereis zurcido | que ustedes, que ellos hubieren zurcido |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) zurce | (vos) zurcí | (usted) zurza | (nosotros) zurzamos | (vosotros) zurcid | (ustedes) zurzan |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Alemán: [1] stopfen (de)
- Catalán: [1] sargir (ca); surgir (ca)
- Checo: [1] štupovat (cs); zašít (cs)
- Danés: [1] udbedre (da)
- Vasco: [1] sareztatu (eu); pasaratu (eu)
- Finés: [1] parsia (fi)
- Francés: [1] repriser (fr); ravauder (fr)
- Gaélico escocés: [1] darnaig (gd)
- Griego: [1] μαντάρω (el) “mantáro”
- Hebreo: [1] לאחות (he)
- Ido: [1] darnar (io)
- Inglés: [1] darn (en); mend (en)
- Irlandés: [1] dearnáil (ga)
- Italiano: [1] rammendare (it)
- Neerlandés: [1] stoppen (nl)
- Polaco: [1] cerować (pl)
- Portugués: [1] cerzir (pt)
- Ruso: [1] што́пать (ru) “štópatʹ”
- Serbocroata: [1] štopati (sh)
- Sueco: [1] stoppa (sv)
- Ucraniano: [1] церувати (uk) “ceruvaty”
- Vietnamita: [1] mạng (vi)
Referencias y notas
[editar]- ↑ desusado
- ↑ Salamanca
- ↑ «zurcir» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 23.ª ed, Madrid, 2014.
- ↑ Joan Corominas. Breve diccionario etimológico de la lengua castellana. Página 626. Editorial: Gredos. 3.ª ed, Madrid, 1973.
- ↑ «zurcir» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.