Ir al contenido

auxiliar

De Wikcionario, el diccionario libre
auxiliar
pronunciación (AFI) [awksiˈljaɾ]
[awksiliˈaɾ]
silabación au-xi-liar[1]
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
rima

Etimología 1

[editar]

Del latín auxiliare

Verbo transitivo

[editar]
1
Dar auxilio, proteger, amparar.[2]
2
Colaborar, trabajar en ayuda de otro.[2]
  • Uso: se emplea también como pronominal
3
Ayudar a bien morir.[2]
  • Uso: se emplea también como pronominal

Conjugación

[editar]
Conjugación de auxiliarparadigma: enviar (irregular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo auxiliar haber auxiliado
Gerundio auxiliando habiendo auxiliado
Participio auxiliado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yoauxilio, auxilío auxilias, auxilías vosauxiliás él, ella, ustedauxilia, auxilía nosotrosauxiliamos vosotrosauxiliáis ustedes, ellosauxilian, auxilían
Pretérito imperfecto yoauxiliaba auxiliabas vosauxiliabas él, ella, ustedauxiliaba nosotrosauxiliábamos vosotrosauxiliabais ustedes, ellosauxiliaban
Pretérito perfecto yoauxilié auxiliaste vosauxiliaste él, ella, ustedauxilió nosotrosauxiliamos vosotrosauxiliasteis ustedes, ellosauxiliaron
Pretérito pluscuamperfecto yohabía auxiliado habías auxiliado voshabías auxiliado él, ella, ustedhabía auxiliado nosotroshabíamos auxiliado vosotroshabíais auxiliado ustedes, elloshabían auxiliado
Pretérito perfecto compuesto yohe auxiliado has auxiliado voshas auxiliado él, ella, ustedha auxiliado nosotroshemos auxiliado vosotroshabéis auxiliado ustedes, elloshan auxiliado
Futuro yoauxiliaré auxiliarás vosauxiliarás él, ella, ustedauxiliará nosotrosauxiliaremos vosotrosauxiliaréis ustedes, ellosauxiliarán
Futuro compuesto yohabré auxiliado habrás auxiliado voshabrás auxiliado él, ella, ustedhabrá auxiliado nosotroshabremos auxiliado vosotroshabréis auxiliado ustedes, elloshabrán auxiliado
Pretérito anterior yohube auxiliado hubiste auxiliado voshubiste auxiliado él, ella, ustedhubo auxiliado nosotroshubimos auxiliado vosotroshubisteis auxiliado ustedes, elloshubieron auxiliado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yoauxiliaría auxiliarías vosauxiliarías él, ella, ustedauxiliaría nosotrosauxiliaríamos vosotrosauxiliaríais ustedes, ellosauxiliarían
Condicional compuesto yohabría auxiliado habrías auxiliado voshabrías auxiliado él, ella, ustedhabría auxiliado nosotroshabríamos auxiliado vosotroshabríais auxiliado ustedes, elloshabrían auxiliado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yoauxilie, auxilíe que túauxilies, auxilíes que vosauxilies, auxiliés, auxilíes que él, que ella, que ustedauxilie, auxilíe que nosotrosauxiliemos que vosotrosauxiliéis que ustedes, que ellosauxilien, auxilíen
Pretérito imperfecto que yoauxiliara, auxiliase que túauxiliaras, auxiliases que vosauxiliaras, auxiliases que él, que ella, que ustedauxiliara, auxiliase que nosotrosauxiliáramos, auxiliásemos que vosotrosauxiliarais, auxiliaseis que ustedes, que ellosauxiliaran, auxiliasen
Pretérito perfecto que yohaya auxiliado que túhayas auxiliado que voshayas auxiliado que él, que ella, que ustedhaya auxiliado que nosotroshayamos auxiliado que vosotroshayáis auxiliado que ustedes, que elloshayan auxiliado
Pretérito pluscuamperfecto que yohubiera auxiliado, hubiese auxiliado que túhubieras auxiliado, hubieses auxiliado que voshubieras auxiliado, hubieses auxiliado que él, que ella, que ustedhubiera auxiliado, hubiese auxiliado que nosotroshubiéramos auxiliado, hubiésemos auxiliado que vosotroshubierais auxiliado, hubieseis auxiliado que ustedes, que elloshubieran auxiliado, hubiesen auxiliado
Futuro que yoauxiliare que túauxiliares que vosauxiliares que él, que ella, que ustedauxiliare que nosotrosauxiliáremos que vosotrosauxiliareis que ustedes, que ellosauxiliaren
Futuro compuesto que yohubiere auxiliado que túhubieres auxiliado que voshubieres auxiliado que él, que ella, que ustedhubiere auxiliado que nosotroshubiéremos auxiliado que vosotroshubiereis auxiliado que ustedes, que elloshubieren auxiliado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)auxilia, auxilía (vos)auxiliá (usted)auxilie, auxilíe (nosotros)auxiliemos (vosotros)auxiliad (ustedes)auxilien, auxilíen
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad
cf. DRAE2001 para las dos conjugaciones

Véase también

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Etimología 2

[editar]

Del latín auxiliaris

Adjetivo

[editar]

auxiliar (sin género)¦plural: auxiliares

1
Que sirve para ayudar o auxiliar.
  • Ejemplo: 

    Puede aparecer solo, si el tiempo verbal es simple, o acompañado de un verbo auxiliar, si se trata de un tiempo compuesto.«Los verbos». Lingolia.

Sustantivo masculino y femenino

[editar]

auxiliar (sin género)¦plural: auxiliares

2
Persona que cumple labores menores o de ayuda al trabajo de uno o más profesionales, como por ejemplo labores de aseo en un hospital.

Traducciones

[editar]
Traducciones []
auxiliar
central (AFI) [əw.ʃi.liˈa]
valenciano (AFI) [aw.t͡ʃi.liˈaɾ]
baleárico (AFI) [əw.ʃi.liˈa]
acentuación aguda
longitud silábica tetrasílaba

Etimología 1

[editar]

Del latín auxiliare

Verbo transitivo

[editar]
1
Auxiliar
  • Sinónimos: ajudar, assistir, socórrer
  • Ejemplo: 

    —No em diràs que es tracta d'aquella noia de qui m'ha parlat la Xènia, que va auxiliar en Francesc que estava ferit?Néstor Luján. La Rambla fa baixada. Editorial: Planeta. 1994. ISBN: 8408011324.

Etimología 2

[editar]

Del latín auxiliaris

Adjetivo

[editar]

auxiliar (sin género)¦plural: auxiliars

1
Auxiliar, ayudante, de apoyo
  • Ejemplo: 

    Foren assignades a Valent tropes escollides de l'exércit de la Baixa Germània amb el gros de les forces de la quinta legió, i tropes auxiliars d'infanteria i de cavalleria, uns quaranta mil homes.P. Corneli Tàcit. Històries. Traducido por: Marià Bassols de Climent & Josep M.ª Casas i Homs. Editorial: Fundaciò Bernat Metge. Barcelona, 1949.

Sustantivo masculino y femenino

[editar]

auxiliar (sin género)¦plural: auxiliars

2
Auxiliar
  • Ejemplo: 

    —La meva ajudant, la Beth. És la meva auxiliar a les autòpsies, però en realitat és necropintora —va aclarir mentre tots dos observaven ficava el cos dins l'ambulància.Carolina Solé. Ulls de gel. Traducido por: Llucia Ramis. 2013. ISBN: 9788466417396.

Referencias y notas

[editar]
  1. Para más información sobre las convenciones de hiatos y diptongos, véase esta sección.
  2. 1 2 3 Pedro Labernia. Novísimo diccionario de la lengua castellana con la correspondencia catalana, el mas completo de cuantos han salido á luz. Comprende todos los términos, frases, locuciones y refranes usados en España y Américas Españolas en el lenguaje comun, antiguo y moderno y las voces propias de ciencias, artes y oficios. Editorial: Espasa. Madrid, 1866. OBS.: Tomo I, A–E; Tomo II, F–Z Pág. 359