dor
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Arumano[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Variante: | doru |
Etimología 1[editar]
Del latín doleō. Cognado del rumano durea.
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Doler.
Etimología 2[editar]
Del latín dolum. Cognado del rumano dor.
Sustantivo neutro[editar]
- 3
- Pasión.
- 4
- Dolor, sufrimiento.
Información adicional[editar]
Bretón[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | /ˈdoːr/ |
Etimología[editar]
Sustantivo femenino[editar]
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
dor |
dorejer / dorejoù / dorioù / dorodoù / dorojoù / doroù |
Suave |
zor |
zorejer / zorejoù / zorioù / zorodoù / zorojoù / zoroù |
Dura |
tor |
torejer / torejoù / torioù / torodoù / torojoù / toroù |
- 1
- Puerta.
Información adicional[editar]
- Anagrama: rod.
Véase también[editar]
Dálmata[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Adjetivo[editar]
- 1
- Grafía alternativa de doir.
Gallego[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del galaicoportugués door ("dolor"), y este del latín dolōrem ("dolor"), del latín antiguo *dolhos.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
dor | dores |
- 1
- Dolor.
Véase también[editar]
Latín[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular del presente pasivo de indicativo de dō.
Papiamento[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del holandés door ("mediante").
Preposición[editar]
- 1
- Grafía alternativa de door.
Portugués[editar]
dor | |
Portugal (AFI): | [ˈdoɾ] |
Etimología[editar]
Del galaicoportugués door ("dolor"), y este del latín dolōrem ("dolor"), del latín antiguo *dolhos.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
dor | dores |
- 1
- Dolor.
Información adicional[editar]
Descendientes de «dor» en otras lenguas:
Véase también[editar]
Rumano[editar]
dor | |
Pronunciación (AFI): | [dor] |
Grafías alternativas: | dorŭ (rarísima) дор |
Etimología[editar]
Sustantivo neutro[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un dor | niște doruri |
Genitivo– Dativo |
unui dor | unor doruri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
dorul | dorurile |
Genitivo– Dativo |
dorului | dorurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
dorule dore |
dorurilor |
Forma verbal[editar]
- 2
- Tercera persona del plural (ele, ei) del presente de indicativo de durea.
Información adicional[editar]
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Arumano-Español
- RUP:Palabras de origen latino
- RUP:Verbos
- RUP:Verbos transitivos
- RUP:Sustantivos
- RUP:Sustantivos neutros
- Bretón-Español
- BR:Palabras de origen bretón medio
- BR:Sustantivos
- BR:Sustantivos femeninos
- Dálmata-Español
- DLM:Palabras de origen latino
- DLM:Adjetivos
- DLM:Grafías alternativas
- Gallego-Español
- GL:Palabras de origen galaicoportugués
- GL:Sustantivos
- GL:Sustantivos femeninos
- Latín-Español
- LA:Formas del indicativo
- Papiamento-Español
- PAP:Palabras de origen holandés
- PAP:Preposiciones
- PAP:Grafías alternativas
- Portugués-Español
- PT:Palabras de origen galaicoportugués
- PT:Sustantivos
- PT:Sustantivos femeninos
- Rumano-Español
- RO:Palabras de origen latino
- RO:Sustantivos
- RO:Sustantivos neutros
- RO:Formas del indicativo