carus
Apariencia
cārus | |
clásico (AFI) | cārus [ˈkäːrʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | cārus [ˈkäːrus] |
grafías alternativas | kārus |
rima | aː.rus |
Etimología
[editar]Del protoitálico *kāro- ('estimado'), y este del protoindoeuropeo *keh₂-ro- ("deseado", "deseable").[1] Compárese el galo Caro- y -carus (en nombres personales), el irandés antiguo carae ('amigo') y caraid ('amar'), el letón kãrs ('lujurioso'), el gótico 𐌷𐍉𐍂𐍃 (hors, 'adulterador'), el avéstico kaiia- ('amar'), el tocario A krant ('bueno') y el tocario B krent ('bueno').[1]
Adjetivo
[editar]Comparación | |
Comparativo: | cārior |
Superlativo: | cārissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | cārus | cāra | cārum | cārī | cārae | cāra |
Vocativo | cāre | cāra | cārum | cārī | cārae | cāra |
Acusativo | cārum | cāram | cārum | cārōs | cārās | cāra |
Genitivo | cārī | cārae | cārī | cārōrum | cārārum | cārōrum |
Dativo | cārō | cārae | cārō | cārīs | cārīs | cārīs |
Ablativo | cārō | cārā | cārō | cārīs | cārīs | cārīs |
Locuciones
[editar]Locuciones con cārus [▲▼]
- patria cara, carior fides - patria querida, más querida la convicción
- patria cara, carior libertas - patria querida, más querida la libertad
- quisque sibi carus est - cada uno se quiere a sí mismo (cada uno es querido por sí mismo)
Información adicional
[editar]- Derivado: caritas