flama
Apariencia
flama | |
pronunciación (AFI) | /ˈfla.ma/ |
silabación | fla-ma |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.ma |

Etimología
[editar]Del castellano antiguo flama ('llama'), y este del latín flammam ("llama", "fuego"),[1] a su vez emparentado con el griego clásico φλέγμα (phlegma) ("llama", "inflamación"). De allí también flema.
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
flama | flamas |
- 1
- Materia gaseosa en combustión, que emite luz o resplandor al elevarse de los cuerpos que arden o se queman en una atmósfera rica en oxígeno.
- 2
- Resplandor o reflejo del fuego o de una llama1.[1]
- 3 Milicia
- Adorno que se ponía en algunos uniformes militares, especialmente en partes anteriores y superiores de la gorra (morrión o chacó).[1]
- 4
- Calor muy fuerte en el ambiente, que sofoca.
Adverbio
[editar]- 5
- Muy bueno, fenomenal.[2]
- Uso: coloquial
- Ámbito: Argentina
- Sinónimos: espectacular, asombroso, increíble, magnífico, maravilloso, fantástico, genial
Información adicional
[editar]- Del étimo flamma, flammae: flama, flamante, flambear, flamear, flameo, flámeo, flamero, flamígero, flámula, aflamar, inflamar, inflamable, inflamación, inflamador, inflamamiento, inflamatorio, llama, llamarada, llamarón, llamear, llameante, soflama, soflamar, soflamero.
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Castellano antiguo
[editar]flama | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del latín flammam ('llama').
Sustantivo femenino
[editar]- 1
- Variante de llama.
flama | |
occidental (AFI) | /ˈfɫa.ma/ |
oriental (AFI) | /ˈfɫa.mə/ |
Etimología
[editar]Del catalán antiguo flama ('llama'), y este del latín flammam ('llama').[3]
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
flama | flames |
Catalán antiguo
[editar]flama | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del latín flammam ('llama').
Sustantivo femenino
[editar]flama | |
pronunciación (AFI) | /fla.ma/ |
homófonos | flamas, flamât |
Forma verbal
[editar]- 1
- Tercera persona del singular (elle, on, il) del pretérito de indicativo de flamer.
Judeoespañol
[editar]flama | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del castellano antiguo flama ('llama'), y este del latín flammam ("llama", "fuego"), a su vez emparentado con el griego clásico φλέγμα (phlegma) ("llama", "inflamación").
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
flama | flamas |
Occitano
[editar]flama | |
medio (AFI) | [ˈflamo̞] |
nizardo (AFI) | /ˈflama/ |
variantes | flam, flamba, hlama[4] |
Etimología
[editar]Del provenzal antiguo flama ('llama'), y este del latín flammam ('llama').
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
flama | flamas |
flama | |
brasilero (AFI) | [ˈflɐ̃.mɐ] |
gaúcho (AFI) | [ˈflɐ.ma] |
europeo (AFI) | [ˈflɐ.mɐ] |
portuense/transmontano (AFI) | [ˈfla.mɐ] |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɐ̃.mɐ |
Etimología
[editar]Del latín flammam ("llama", "fuego"),[5] a su vez emparentado con el griego clásico φλέγμα (phlegma) ("llama", "inflamación").
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
flama | flamas |
- 1
- Variante de chama.
Provenzal antiguo
[editar]flama | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Del latín flammam ('llama').
Sustantivo femenino
[editar]Referencias y notas
[editar]- 1 2 3 4 5 «flama» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.
- ↑ «Diccionario del adolescente cordobés: Qué significa flama, skere y kenai». Mía FM. 16 oct 2019. Obtenido de: https://miafm.cienradios.com/diccionario-adolescente-cordobes-flama-kenai/.
- ↑ «flama» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.
- ↑ aranés
- ↑ «flama» en Dicionário online Caldas Aulete.
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:a.ma
- ES:Palabras provenientes del castellano antiguo
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos femeninos
- ES:Milicia
- ES:Andalucía
- ES:Extremadura
- ES:Adverbios
- ES:Términos coloquiales
- ES:Argentina
- Castellano antiguo
- OSP:Palabras provenientes del latín
- OSP:Sustantivos
- OSP:Sustantivos femeninos
- OSP:Variantes
- Catalán
- CA:Palabras provenientes del catalán antiguo
- CA:Sustantivos
- CA:Sustantivos femeninos
- Catalán antiguo
- ROA-OCA:Palabras sin transcripción fonética
- ROA-OCA:Palabras provenientes del latín
- ROA-OCA:Sustantivos
- ROA-OCA:Sustantivos femeninos
- Francés
- FR:Formas verbales en indicativo
- Judeoespañol
- LAD:Palabras sin transcripción fonética
- LAD:Palabras provenientes del castellano antiguo
- LAD:Sustantivos
- LAD:Sustantivos femeninos
- Occitano
- OC:Palabras provenientes del provenzal antiguo
- OC:Sustantivos
- OC:Sustantivos femeninos
- Portugués
- PT:Palabras llanas
- PT:Palabras bisílabas
- PT:Rimas:ɐ̃.mɐ
- PT:Palabras provenientes del latín
- PT:Sustantivos
- PT:Sustantivos femeninos
- PT:Variantes
- Provenzal antiguo
- PRO:Palabras sin transcripción fonética
- PRO:Palabras provenientes del latín
- PRO:Sustantivos
- PRO:Sustantivos femeninos