penso
Apariencia
penso | |
pronunciación (AFI) | /ˈpenso/ |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | penso | pensoj |
Acusativo | penson | pensojn |
- 1
- Pensamiento.
- Ejemplo:
Obstinaj pensoj bremsas la progreson.→ Los pensamientos obstinados frenan el progreso.
- Ejemplo:
Ido
[editar]penso | |
pronunciación (AFI) | /ˈpenso/ |
Etimología 1
[editar]Del esperanto penso.
Sustantivo
[editar]Singular | Plural |
---|---|
penso | pensi |
penso | |
clásico (AFI) | pēnsō [ˈpẽːs̠oː] |
eclesiástico (AFI) | pēnsō [ˈpɛnso] |
rima | en.soː |
Etimología 1
[editar]De pendō, -ere ('apreciar') y el sufijo sō, -sāre.[1]
Verbo transitivo
[editar]presente activo pēnsō, presente infinitivo pēnsāre, perfecto activo pēnsāvī, supino pēnsātum.
Conjugación
[editar]Flexión de pēnsōprimera conjugación, perfecto con v
penso | |
brasilero (AFI) | [ˈpẽ.su] |
gaúcho (AFI) | [ˈpẽ.so] |
europeo (AFI) | [ˈpẽ.su] |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | u |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
penso | pensos |
Referencias y notas
[editar]- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.