responder
Apariencia
responder | |
pronunciación (AFI) | [res.pon̪ˈd̪eɾ] |
silabación | res-pon-der |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | eɾ |
Etimología
[editar]Se documenta su uso desde el siglo X.[1] Del latín respondēre.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Contestar, satisfacer a lo que se pregunta o propone.[2]
- Uso: se emplea también como intransitivo.
- Sinónimo: contestar.
- 3
- Contestar al billete o carta que se ha recibido.[2]
- 4
- Corresponder con su voz los animales o aves a la de los otros de su especie o al reclamo artificial que la ci imita.[2]
- 5
- Satisfacer al argumento, duda, dificultad o demanda.[2]
- 6
- Cantar o recitar en correspondencia con lo que otro canta o recita.[2]
- 7
- Replicar a un pedimento o alegato.[2]
Verbo intransitivo
[editar]- 8
- Corresponder, repetir el eco.[2]
- 9
- Corresponder, mostrarse agradecido.[2]
- 10
- Rendir o fructificar.[2]
- Uso: figurado.
- 11
- Dicho de las cosas inanimadas, surtir el efecto que se desea o pretende.[2]
- Uso: figurado.
- 12
- Corresponder con una acción a la realizada por otro.[2]
- 13
- Corresponder, guardar proporción o igualdad una cosa con otra.[2]
- 14
- Replicar, ser una persona respondona.[2]
- 15
- Mirar, caer, estar situado un lugar, edificio, etc., hacia una parte determinada.[2]
- 16
- Estar uno obligado u obligarse a la pena y resarcimiento correspondientes al daño causado o a la culpa cometida.[2]
- 17
- Asegurar una cosa como garantizando de la verdad de ella.[2]
Conjugación
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Asturiano
[editar]responder | |
pronunciación (AFI) | [res.pon̪ˈd̪eɾ] |
silabación | res-pon-der |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | eɾ |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo intransitivo
[editar]- 1 Retórica
- Responder.
Verbo transitivo
[editar]- 2 Retórica
- Responder.
Información adicional
[editar]- Derivados: corresponder, respuesta
Galaicoportugués
[editar]responder | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del latín respondēre ('responder'), y este del latín spondeo, del protoindoeuropeo *spend-.
Verbo intransitivo
[editar]- 1 Retórica
- Responder.
Gallego
[editar]responder | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués responder ('responder'), y este del latín respondeo, del latín spondeo, del protoindoeuropeo *spend-.
Verbo intransitivo
[editar]- 1 Retórica
- Responder.
- Sinónimo: contestar.
- Hiperónimo: dicir.
- Ejemplo: Todo iso é moi bonito, si, pero aínda non respondeu á miña pregunta: canto lle vai custar á cidade?
- 2
- Responder (facer algo como reacción).
- 3
- Ser causado (por algo).
- Sinónimo: obedecer.
- 4
- Demostrar (a alguién o algo) sintomas.
- 5
- Estar responsible o tener responsabilidad (por algo).
Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Información adicional
[editar]- Derivados: corresponder, resposta
Interlingua
[editar]responder | |
pronunciación (AFI) | [rɛs.pɔn.ˈdɛr] |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo intransitivo
[editar]- 1 Retórica
- Responder.
responder | |
brasilero (AFI) | [hes.põˈdɛ(h)] |
carioca (AFI) | [χeʃ.põˈdɛ(χ)] |
paulista (AFI) | [hes.põˈdɛ(ɾ)] |
gaúcho (AFI) | [hes.põˈdɛ(ɻ)] |
europeo (AFI) | [ʁɨʃ.põˈdɛɾ] |
alentejano/algarvio (AFI) | [ʁɨʃ.põˈdɛ.ɾi] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɛ(ʁ) |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués responder ('responder'), y este del latín respondēre, de re- y spondēre ('prometer'), del protoindoeuropeo *spend-.
Verbo intransitivo
[editar]- 1 Retórica
- Contestar, replicar o responder.
- 2
- Repulsar frecuentemente.
- Sinónimo: retrucar.
- Hiperónimo: rebater.
- 3
- Corresponder.
- Sinónimos: corresponder, equivaler.
- 4 Derecho
- Comportarse como acusado.
- 5
- Estar responsible o tener responsabilidad (por algo).
Verbo transitivo
[editar]- 6
- Responder.
- 7
- Contraatacar.
- Sinónimos: contra-atacar, reagir, revidar.
- Hiperónimos: abordar, acometer, agredir, assaltar, atacar.
Información adicional
[editar]- Derivados: respondão, respondedor, respondência, respondente, respondido, respondimento, respondível, resposta
Referencias y notas
[editar]- «responder» en Dicionário online Caldas Aulete.
- «responder» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.
- «responder» en Dicionario da Real Academia Galega. Editorial: Real Academia Galega. Coruña, 2017. ISBN: 9788487987809.
Categorías:
- Español
- ES:Palabras agudas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:eɾ
- ES:Palabras provenientes del latín
- ES:Verbos
- ES:Verbos transitivos
- ES:Verbos intransitivos
- ES:Términos en sentido figurado
- ES:Verbos regulares
- ES:Segunda conjugación
- Asturiano
- AST:Palabras agudas
- AST:Palabras trisílabas
- AST:Rimas:eɾ
- AST:Verbos
- AST:Verbos intransitivos
- AST:Retórica
- AST:Verbos transitivos
- Galaicoportugués
- ROA-OPT:Palabras sin transcripción fonética
- ROA-OPT:Palabras provenientes del latín
- ROA-OPT:Verbos
- ROA-OPT:Verbos intransitivos
- ROA-OPT:Retórica
- Gallego
- GL:Palabras sin transcripción fonética
- GL:Palabras provenientes del galaicoportugués
- GL:Verbos
- GL:Verbos intransitivos
- GL:Retórica
- GL:Verbos transitivos
- GL:Verbos regulares
- GL:Segunda conjugación
- Interlingua
- IA:Verbos
- IA:Verbos intransitivos
- IA:Retórica
- Portugués
- PT:Palabras agudas
- PT:Palabras trisílabas
- PT:Rimas:ɛ(ʁ)
- PT:Palabras provenientes del galaicoportugués
- PT:Verbos
- PT:Verbos intransitivos
- PT:Retórica
- PT:Derecho
- PT:Verbos transitivos