Del latín natum nacido ") , y este del participio de nasci nacer ", del preclásico gnasci *ǵn̥h₁tós nacido ", en útlima instancia de la raíz protoindoeuropea *ǵenh₁- engendrar ". Compárese innato natal nativo
1
Dicho de una cualidad o aptitud de un ser vivo, poseído desde el nacimiento .
2
Dicho de un papel, tratamiento o título institucional, anejo intrínsecamente a un cargo .
"El vicepresidente Álvaro García Linera, titular nato de la bicameral Asamblea Legislativa Plurinacional (ALP), se dijo el sábado a la espera del inicio (...) de juicios de responsabilidades a ex altas autoridades de Estado en Bolivia." Prevén juicios de responsabilidades a ex autoridades, entre enero y febrero
3
Chato .[cita requerida
Traducciones [ editar ] De nō nadar ") y el sufijo -tō, -tāre .
Verbo transitivo e intransitivo [ editar ] presente activo natō , presente infinitivo natāre natāvī natātum
1
Nadar , flotar sobre las aguas , cruzar a nado .
2
Ondear , fluctuar , esparcirse .
3
Vacilar , estar indeciso .
4
Estar lleno (de un líquido), estar inundado .
5
Vidriarse (los ojos de los moribundos).
Conjugación [ editar ]
Flexión de natō primera conjugación, perfecto con v
indicativo singular plural
primera segunda tercera primera segunda tercera
activo presente natō
natās natat natāmus natātis natant
imperfecto natābam natābās natābat natābāmus natābātis natābant
futuro natābō natābis natābit natābimus natābitis natābunt
perfecto natāvī natāvistī natāvit natāvimus natāvistis natāvērunt natāvēre
pluscuamperfecto natāveram natāverās natāverat natāverāmus natāverātis natāverant
futuro perfecto natāverō natāveris natāverit natāverimus natāveritis natāverint
pasivo presente nator natāris natāre natātur natāmur natāminī natantur
imperfecto natābar natābāris natābāre natābātur natābāmur natābāminī natābantur
futuro natābor natāberis natābere natābitur natābimur natābiminī natābuntur
perfecto natātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum
pluscuamperfecto natātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum
futuro perfecto natātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum
subjuntivo singular plural
primera segunda tercera primera segunda tercera
activo presente natem natēs natet natēmus natētis natent
imperfecto natārem natārēs natāret natārēmus natārētis natārent
perfecto natāverim natāverīs natāverit natāverīmus natāverītis natāverint
pluscuamperfecto natāvissem natāvissēs natāvisset natāvissēmus natāvissētis natāvissent
pasivo presente nater natēris natēre natētur natēmur natēminī natentur
imperfecto natārer natārēris natārēre natārētur natārēmur natārēminī natārentur
perfecto natātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum
pluscuamperfecto natātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum
imperativos activo pasivo
presente 2ª persona )futuro 2ª persona )futuro 3ª persona )presente 2ª persona )futuro 2ª persona )futuro 3ª persona )
singular natā natātō natātō natāre natātor natātor
plural natāte natātōte natantō natāminī —
natantor
presente perfecto futuro presente perfecto futuro
infinitivos natāre natāvisse natātūrus -a,-um esse natārī natātus -a,-um esse natātum īrī
participios natāns natantis —
natātūrus -a,-um —
natātus -a,-um —
gerundio gerundivo supino
acusativo genitivo dativo /ablativo acusativo dativo /ablativo
natandum natandī natandō natandus -a,-um natātum natātū
Flexión de natō primera conjugación, perfecto con v, intransitivo
Referencias y notas [ editar ] 
