adaptar
adaptar | |
pronunciación (AFI) | [a.ð̞apˈt̪aɾ] ⓘ |
silabación | a-dap-tar[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
parónimos | adoptar |
rima | aɾ |
Etimología 1
[editar]Del latín adaptō, adaptāre,[2] compuesto del latín apto ("ajustar", "adecuar", "preparar", "hacer apto").
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Hacer apto. Modificar algo para que cumpla cierto objetivo, o para que se corresponda con otra cosa.
- Uso: se emplea también como pronominal: adaptarse.[2]
- Sinónimos: acomodar, acondicionar, acriollar, adecuar, ajustar.
- Relacionados: aclimatar, acostumbrar, ahormar, amoldar, arreglar, climatizar, componer, cuadrar, habituar.
- Ejemplo:
Es así como Gutemberg, adaptó una prensa para sacarle el jugo a las uvas, y fundió miles de tipos móviles en metal, los cuales se podían adaptar en la prensa por medio de una caja llamada tipográfica.«Tipografía». Wikipedia.
- Ejemplo:
La arquitectura es la rama de las artes que antes se adaptó al nuevo ordenamiento social y moral.«Neoclasicismo». Wikipedia.
- Ejemplo:
En general, puede afirmarse que en Alemania se adaptó la silueta de la viola a la construcción del contrabajo.«Contrabajo». Wikipedia.
- Ejemplo:
Polanski rodó La novena puerta, en la que adaptó de forma original la novela de Arturo Pérez Reverte El Club Dumas y otorgó el papel protagonista a Johnny Deep".«Roman Polański». Wikipedia.
Conjugación
[editar]Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | adaptar | haber adaptado | |||||
Gerundio | adaptando | habiendo adaptado | |||||
Participio | adaptado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo adapto | tú adaptas | vos adaptás | él, ella, usted adapta | nosotros adaptamos | vosotros adaptáis | ustedes, ellos adaptan |
Pretérito imperfecto | yo adaptaba | tú adaptabas | vos adaptabas | él, ella, usted adaptaba | nosotros adaptábamos | vosotros adaptabais | ustedes, ellos adaptaban |
Pretérito perfecto | yo adapté | tú adaptaste | vos adaptaste | él, ella, usted adaptó | nosotros adaptamos | vosotros adaptasteis | ustedes, ellos adaptaron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había adaptado | tú habías adaptado | vos habías adaptado | él, ella, usted había adaptado | nosotros habíamos adaptado | vosotros habíais adaptado | ustedes, ellos habían adaptado |
Pretérito perfecto compuesto | yo he adaptado | tú has adaptado | vos has adaptado | él, ella, usted ha adaptado | nosotros hemos adaptado | vosotros habéis adaptado | ustedes, ellos han adaptado |
Futuro | yo adaptaré | tú adaptarás | vos adaptarás | él, ella, usted adaptará | nosotros adaptaremos | vosotros adaptaréis | ustedes, ellos adaptarán |
Futuro compuesto | yo habré adaptado | tú habrás adaptado | vos habrás adaptado | él, ella, usted habrá adaptado | nosotros habremos adaptado | vosotros habréis adaptado | ustedes, ellos habrán adaptado |
Pretérito anterior† | yo hube adaptado | tú hubiste adaptado | vos hubiste adaptado | él, ella, usted hubo adaptado | nosotros hubimos adaptado | vosotros hubisteis adaptado | ustedes, ellos hubieron adaptado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo adaptaría | tú adaptarías | vos adaptarías | él, ella, usted adaptaría | nosotros adaptaríamos | vosotros adaptaríais | ustedes, ellos adaptarían |
Condicional compuesto | yo habría adaptado | tú habrías adaptado | vos habrías adaptado | él, ella, usted habría adaptado | nosotros habríamos adaptado | vosotros habríais adaptado | ustedes, ellos habrían adaptado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo adapte | que tú adaptes | que vos adaptes, adaptés | que él, que ella, que usted adapte | que nosotros adaptemos | que vosotros adaptéis | que ustedes, que ellos adapten |
Pretérito imperfecto | que yo adaptara, adaptase | que tú adaptaras, adaptases | que vos adaptaras, adaptases | que él, que ella, que usted adaptara, adaptase | que nosotros adaptáramos, adaptásemos | que vosotros adaptarais, adaptaseis | que ustedes, que ellos adaptaran, adaptasen |
Pretérito perfecto | que yo haya adaptado | que tú hayas adaptado | que vos hayas adaptado | que él, que ella, que usted haya adaptado | que nosotros hayamos adaptado | que vosotros hayáis adaptado | que ustedes, que ellos hayan adaptado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera adaptado, hubiese adaptado | que tú hubieras adaptado, hubieses adaptado | que vos hubieras adaptado, hubieses adaptado | que él, que ella, que usted hubiera adaptado, hubiese adaptado | que nosotros hubiéramos adaptado, hubiésemos adaptado | que vosotros hubierais adaptado, hubieseis adaptado | que ustedes, que ellos hubieran adaptado, hubiesen adaptado |
Futuro† | que yo adaptare | que tú adaptares | que vos adaptares | que él, que ella, que usted adaptare | que nosotros adaptáremos | que vosotros adaptareis | que ustedes, que ellos adaptaren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere adaptado | que tú hubieres adaptado | que vos hubieres adaptado | que él, que ella, que usted hubiere adaptado | que nosotros hubiéremos adaptado | que vosotros hubiereis adaptado | que ustedes, que ellos hubieren adaptado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) adapta | (vos) adaptá | (usted) adapte | (nosotros) adaptemos | (vosotros) adaptad | (ustedes) adapten |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Información adicional
[editar]- Del étimo adaptō, adaptāre: adaptabilidad, adaptable, adaptación, adaptadamente, adaptador, adaptar, adaptativo, desadaptabilidad, desadaptable, desadaptación, desadaptado, desadaptar, inadaptabilidad, inadaptable, inadaptación, inadaptado, readaptabilidad, readaptable, readaptación, readaptado, readaptar.
Véase también
[editar]- adaptarse (más acepciones).
Wikipedia tiene un artículo sobre adaptación.
Traducciones
[editar]- Alemán: [1] anpassen (de)
- Asturiano: [1] adaptar (ast)
- Catalán: [1] adaptar (ca)
- Checo: [1] adaptovat (cs)
- Esperanto: [1] adapti (eo)
- Finés: [1] sovittaa (fi)
- Francés: [1] adapter (fr)
- Gallego: [1] adaptar (gl)
- Inglés: [1] adapt (en)
- Interlingua: [1] adaptar (ia)
- Italiano: [1] adattare (it)
- Japonés: [1] 適応 (ja)
- Judeoespañol: [1] adaptar (lad)
- Neerlandés: [1] aanpassen (nl)
- Occitano: [1] adaptar (oc)
- Portugués: [1] adaptar (pt)
- Ruso: [1] адаптировать (ru)
adaptar | |
central (AFI) | [ə.ðəpˈta] |
valenciano (AFI) | [a.ðapˈtaɾ] |
baleárico (AFI) | [ə.ðəpˈta] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a |
Etimología 1
[editar]Del latín adaptō, adaptāre.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Adaptar.
- Relacionados: ajustar, acomodar, adaptabilitat, adaptació, adaptador, adaptable
- Ejemplo:
Als 2 anys va començar a anar a l'escola, a la qual es va adaptar molt bé.→ A los dos años comenzó a ir a la escuela, a la cual se adaptó muy bien.Maria del Claustre Jané i Ballabriga. Llenguatge i psicopatologia de la infantesa i l'adolescència: clínica i avaluació. Editorial: Universidad Autònoma de Barcelona. 2001. ISBN: 9788449022500.
Conjugación
[editar]Formes no personals | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compostes | ||||||
Infinitiu | adaptar | haver adaptat | |||||
Gerundi | adaptant | havent adaptat | |||||
Participis | adaptat, adaptada, adaptats, adaptades | ||||||
Formes personals | |||||||
nombre | singular | plural | |||||
persona | primera | segona | tercera | primera | segona | tercera | |
Mode indicatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | adapto / adapte / adapti / adapt | adaptes | adapta | adaptem / adaptam | adapteu / adaptau | adapten |
Pretèrit imperfet | adaptava | adaptaves | adaptava | adaptàvem | adaptàveu | adaptaven | |
Pretèrit perfet | adaptí | adaptares | adaptà | adaptàrem | adaptàreu | adaptaren | |
vaig adaptar | vas adaptar | va adaptar | vam adaptar | vau adaptar | van adaptar | ||
Futur | adaptaré | adaptaràs | adaptarà | adaptarem | adaptareu | adaptaran | |
Condicional | adaptaria | adaptaries | adaptaria | adaptaríem | adaptaríeu | adaptarien | |
Temps compostos |
Pretèrit indefinit | he adaptat | has adaptat | ha adaptat | hem adaptat | heu adaptat | han adaptat |
Pretèrit pluscuamperfet | havia adaptat | havies adaptat | havia adaptat | havíem adaptat | havieu adaptat | havien adaptat | |
Pretèrit anterior | vaig haver adaptat | vas haver adaptat | va haver adaptat | vam haver adaptat | vau haver adaptat | van haver adaptat | |
Futur compost | hauré adaptat | hauràs adaptat | haurà adaptat | haurem adaptat | haureu adaptat | hauran adaptat | |
Condicional compost | hauria adaptat | hauries adaptat | hauria adaptat | hauríem adaptat | hauries adaptat | haurien adaptat | |
Mode subjuntiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | adapti / adapte | adaptis / adaptes | adapti / adapte | adaptem | adapteu | adaptin / adapten |
Pretèrit imperfet | adaptara | adaptares | adaptara | adaptàrem | adaptareu | adaptaren | |
adaptès | adaptessis | adaptès | adaptèssim | adaptèssiu | adaptessin | ||
Futur | adaptaré | adaptaràs | adaptarà | adaptarem | adaptareu | adaptaran | |
Temps compostos |
Pretèrit perfet | hagi adaptat | hagis adaptat | hagi adaptat | haguem adaptat | hagueu adaptat | haguen adaptat |
Pretèrit pluscuamperfet | haguès adaptat | haguessis adaptat | haguès adaptat | haguèssim adaptat | haguessiu adaptat | haguessin adaptat | |
haguera adaptat | hagueres adaptat | haguera adaptat | haguèrem adaptat | haguereu adaptat | hagueren adaptat | ||
Futur compost | hauré adaptat | hauràs adaptat | haurà adaptat | haurem adaptat | haureu adaptat | hauran adaptat | |
Mode imperatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Present | adapta | adapti / adapte | adaptem | adapteu / adaptau | adaptin / adapten |
adaptar | |
brasilero (AFI) | [a.dapˈta(h)] |
carioca (AFI) | [a.dapˈta(χ)] |
paulista (AFI) | [a.dapˈta(ɾ)] |
gaúcho (AFI) | [a.dapˈta(ɻ)] |
europeo (AFI) | [ɐ.ðɐˈptaɾ] |
alentejano/algarvio (AFI) | [ɐ.ðɐˈpta.ɾi] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a(ʁ) |
Etimología 1
[editar]Del latín adaptō, adaptāre,[2] compuesto del latín apto ("ajustar", "adecuar", "preparar", "hacer apto").
Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Véase también
[editar]Referencias y notas
[editar]- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- 1 2 3 «adaptar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.
- ↑ «adaptar»Gran diccionario español-portugués português-espanhol. Madrid: Espasa-Calpe, 2001. Consultado el 25 ene 2014.
- Español
- ES:Palabras agudas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:aɾ
- ES:Palabras provenientes del latín
- ES:Verbos
- ES:Verbos transitivos
- ES:Verbos regulares
- ES:Verbos del paradigma amar
- ES:Verbos de la primera conjugación
- Catalán
- CA:Palabras agudas
- CA:Palabras trisílabas
- CA:Rimas:a
- CA:Palabras provenientes del latín
- CA:Verbos
- CA:Verbos transitivos
- CA:Verbos regulares
- Portugués
- PT:Palabras agudas
- PT:Palabras trisílabas
- PT:Rimas:a(ʁ)
- PT:Palabras provenientes del latín
- PT:Verbos
- PT:Verbos transitivos
- PT:Verbos regulares
- PT:Primera conjugación