Ir al contenido

adaptar

De Wikcionario, el diccionario libre
adaptar
pronunciación (AFI) [a.ð̞apˈt̪aɾ] Colombia
silabación a-dap-tar[1]
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
parónimos adoptar
rima

Etimología 1

[editar]

Del latín adaptō, adaptāre,[2] compuesto del latín apto ("ajustar", "adecuar", "preparar", "hacer apto").

Verbo transitivo

[editar]
1
Hacer apto. Modificar algo para que cumpla cierto objetivo, o para que se corresponda con otra cosa.
  • Uso: se emplea también como pronominal: adaptarse.[2]
  • Sinónimos: acomodar, acondicionar, acriollar, adecuar, ajustar.
  • Relacionados: aclimatar, acostumbrar, ahormar, amoldar, arreglar, climatizar, componer, cuadrar, habituar.
  • Ejemplo: 

    Es así como Gutemberg, adaptó una prensa para sacarle el jugo a las uvas, y fundió miles de tipos móviles en metal, los cuales se podían adaptar en la prensa por medio de una caja llamada tipográfica.«Tipografía». Wikipedia.

  • Ejemplo: 

    La arquitectura es la rama de las artes que antes se adaptó al nuevo ordenamiento social y moral.«Neoclasicismo». Wikipedia.

  • Ejemplo: 

    En general, puede afirmarse que en Alemania se adaptó la silueta de la viola a la construcción del contrabajo.«Contrabajo». Wikipedia.

  • Ejemplo: 

    Polanski rodó La novena puerta, en la que adaptó de forma original la novela de Arturo Pérez Reverte El Club Dumas y otorgó el papel protagonista a Johnny Deep".«Roman Polański». Wikipedia.

Conjugación

[editar]
Conjugación de adaptarparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo adaptar haber adaptado
Gerundio adaptando habiendo adaptado
Participio adaptado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yo adapto adaptas vos adaptás él, ella, usted adapta nosotros adaptamos vosotros adaptáis ustedes, ellos adaptan
Pretérito imperfecto yo adaptaba adaptabas vos adaptabas él, ella, usted adaptaba nosotros adaptábamos vosotros adaptabais ustedes, ellos adaptaban
Pretérito perfecto yo adapté adaptaste vos adaptaste él, ella, usted adaptó nosotros adaptamos vosotros adaptasteis ustedes, ellos adaptaron
Pretérito pluscuamperfecto yo había adaptado habías adaptado vos habías adaptado él, ella, usted había adaptado nosotros habíamos adaptado vosotros habíais adaptado ustedes, ellos habían adaptado
Pretérito perfecto compuesto yo he adaptado has adaptado vos has adaptado él, ella, usted ha adaptado nosotros hemos adaptado vosotros habéis adaptado ustedes, ellos han adaptado
Futuro yo adaptaré adaptarás vos adaptarás él, ella, usted adaptará nosotros adaptaremos vosotros adaptaréis ustedes, ellos adaptarán
Futuro compuesto yo habré adaptado habrás adaptado vos habrás adaptado él, ella, usted habrá adaptado nosotros habremos adaptado vosotros habréis adaptado ustedes, ellos habrán adaptado
Pretérito anterior yo hube adaptado hubiste adaptado vos hubiste adaptado él, ella, usted hubo adaptado nosotros hubimos adaptado vosotros hubisteis adaptado ustedes, ellos hubieron adaptado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yo adaptaría adaptarías vos adaptarías él, ella, usted adaptaría nosotros adaptaríamos vosotros adaptaríais ustedes, ellos adaptarían
Condicional compuesto yo habría adaptado habrías adaptado vos habrías adaptado él, ella, usted habría adaptado nosotros habríamos adaptado vosotros habríais adaptado ustedes, ellos habrían adaptado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yo adapte que tú adaptes que vos adaptes, adaptés que él, que ella, que usted adapte que nosotros adaptemos que vosotros adaptéis que ustedes, que ellos adapten
Pretérito imperfecto que yo adaptara, adaptase que tú adaptaras, adaptases que vos adaptaras, adaptases que él, que ella, que usted adaptara, adaptase que nosotros adaptáramos, adaptásemos que vosotros adaptarais, adaptaseis que ustedes, que ellos adaptaran, adaptasen
Pretérito perfecto que yo haya adaptado que tú hayas adaptado que vos hayas adaptado que él, que ella, que usted haya adaptado que nosotros hayamos adaptado que vosotros hayáis adaptado que ustedes, que ellos hayan adaptado
Pretérito pluscuamperfecto que yo hubiera adaptado, hubiese adaptado que tú hubieras adaptado, hubieses adaptado que vos hubieras adaptado, hubieses adaptado que él, que ella, que usted hubiera adaptado, hubiese adaptado que nosotros hubiéramos adaptado, hubiésemos adaptado que vosotros hubierais adaptado, hubieseis adaptado que ustedes, que ellos hubieran adaptado, hubiesen adaptado
Futuro que yo adaptare que tú adaptares que vos adaptares que él, que ella, que usted adaptare que nosotros adaptáremos que vosotros adaptareis que ustedes, que ellos adaptaren
Futuro compuesto que yo hubiere adaptado que tú hubieres adaptado que vos hubieres adaptado que él, que ella, que usted hubiere adaptado que nosotros hubiéremos adaptado que vosotros hubiereis adaptado que ustedes, que ellos hubieren adaptado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)adapta (vos)adaptá (usted)adapte (nosotros)adaptemos (vosotros)adaptad (ustedes)adapten
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Información adicional

[editar]

Véase también

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []
adaptar
central (AFI) [ə.ðəpˈta]
valenciano (AFI) [a.ðapˈtaɾ]
baleárico (AFI) [ə.ðəpˈta]
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
rima a

Etimología 1

[editar]

Del latín adaptō, adaptāre.

Verbo transitivo

[editar]
1
Adaptar.
  • Relacionados: ajustar, acomodar, adaptabilitat, adaptació, adaptador, adaptable
  • Ejemplo: 

    Als 2 anys va començar a anar a l'escola, a la qual es va adaptar molt bé. A los dos años comenzó a ir a la escuela, a la cual se adaptó muy bien.Maria del Claustre Jané i Ballabriga. Llenguatge i psicopatologia de la infantesa i l'adolescència: clínica i avaluació. Editorial: Universidad Autònoma de Barcelona. 2001. ISBN: 9788449022500.

Conjugación

[editar]
adaptar
brasilero (AFI) [a.dapˈta(h)]
carioca (AFI) [a.dapˈta(χ)]
paulista (AFI) [a.dapˈta(ɾ)]
gaúcho (AFI) [a.dapˈta(ɻ)]
europeo (AFI) [ɐ.ðɐˈptaɾ]
alentejano/algarvio (AFI) [ɐ.ðɐˈpta.ɾi]
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
rima a(ʁ)

Etimología 1

[editar]

Del latín adaptō, adaptāre,[2] compuesto del latín apto ("ajustar", "adecuar", "preparar", "hacer apto").

Verbo transitivo

[editar]
1
Adaptar.[3]

Conjugación

[editar]

Véase también

[editar]

Referencias y notas

[editar]
  1. Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
  2. 1 2 3 «adaptar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.
  3. «adaptar»Gran diccionario español-portugués português-espanhol. Madrid: Espasa-Calpe, 2001. Consultado el 25 ene 2014.