issir
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Francés[editar]
issir | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Homófono: | issirent |
Etimología[editar]
Del francés medio issir ("salir"), y este del francés antiguo issir ("salir"), del latín exīre ("salir").1
Verbo intransitivo[editar]
- 2
- Sobrevenir (venir después en el linaje).
Conjugación[editar]
Información adicional[editar]
Francés antiguo[editar]
issir | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Variantes: | eissir istre |
Etimología[editar]
Del latín exīre ("salir"), y este de ex- e ire ("ir").
Verbo intransitivo[editar]
Conjugación[editar]
Francés medio[editar]
issir | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafías alternativas: | eissir yssir |
Etimología[editar]
Del francés antiguo issir ("salir"), y este del latín exīre ("salir").
Verbo intransitivo[editar]
Conjugación[editar]
Provenzal antiguo[editar]
issir | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Variante de eissir.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Francés-Español
- FR:Homófonos
- FR:Palabras de origen francés medio
- FR:Verbos
- FR:Verbos intransitivos
- FR:Términos obsoletos
- FR:Verbos regulares
- FR:Tercera conjugación
- Francés antiguo-Español
- FRO:Palabras de origen latino
- FRO:Verbos
- FRO:Verbos intransitivos
- FRO:Verbos irregulares
- FRO:Tercera conjugación
- Francés medio-Español
- FRM:Palabras de origen francés antiguo
- FRM:Verbos
- FRM:Verbos intransitivos
- FRM:Verbos regulares
- FRM:Tercera conjugación
- Provenzal antiguo-Español
- PRO:Verbos
- PRO:Verbos intransitivos
- PRO:Variantes