placer
Apariencia
placer | |
seseante (AFI) | [plaˈseɾ] |
no seseante (AFI) | [plaˈθeɾ] |
silabación | pla-cer |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | eɾ |
Etimología 1
[editar]Del latín placeō, placere ('gustar').
Sustantivo masculino
[editar]placer ¦ plural: placeres
- 1
- Sentimiento de satisfacción o sensación agradable.
- 2
- Acción de pasar el tiempo agradablemente.
- Sinónimos: diversión, entretenimiento, pasatiempo, recreo, solaz.
- Ejemplo: Primero está el deber y después el placer. Colaboro en Wikcionario por placer.".
- 3
- Sensación de disfrutar de algo intensamente.
- 4
- Deseo de que se haga algo o conformidad con lo obrado.
- Sinónimos: beneplácito, complacencia, consentimiento, voluntad.
- Ejemplo: Es mi placer que se llegue a un acuerdo en los próximos días.
Verbo transitivo
[editar]- 5
- Apetecer o resultar agradable; causar gusto o satisfacción.
- Sinónimos: agradar, complacer.
- Antónimos: desagradar, desplacer, disgustar, displacer.
- Ejemplo: Cómete este plato si te place.
- Ejemplo:
Se dejaban para volverse a ver cuando pluguiera a Dios y si placía a Dios.Alejandro Dumas. Los tres mosqueteros. Capítulo Capítulo XL.
Locuciones
[editar]- a placer: sin obstáculo ni embarazo.
Conjugación
[editar]Conjugación de placer paradigmas: placer, parecer (irregular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | placer | haber placido | |||||
Gerundio | placiendo | habiendo placido | |||||
Participio | placido | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo plazco | tú places | vos placés | él, ella, usted place | nosotros placemos | vosotros placéis | ustedes, ellos placen |
Pretérito imperfecto | yo placía | tú placías | vos placías | él, ella, usted placía | nosotros placíamos | vosotros placíais | ustedes, ellos placían |
Pretérito perfecto | yo plací | tú placiste | vos placiste | él, ella, usted plació, plugo | nosotros placimos | vosotros placisteis | ustedes, ellos placieron, pluguieron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había placido | tú habías placido | vos habías placido | él, ella, usted había placido | nosotros habíamos placido | vosotros habíais placido | ustedes, ellos habían placido |
Pretérito perfecto compuesto | yo he placido | tú has placido | vos has placido | él, ella, usted ha placido | nosotros hemos placido | vosotros habéis placido | ustedes, ellos han placido |
Futuro | yo placeré | tú placerás | vos placerás | él, ella, usted placerá | nosotros placeremos | vosotros placeréis | ustedes, ellos placerán |
Futuro compuesto | yo habré placido | tú habrás placido | vos habrás placido | él, ella, usted habrá placido | nosotros habremos placido | vosotros habréis placido | ustedes, ellos habrán placido |
Pretérito anterior† | yo hube placido | tú hubiste placido | vos hubiste placido | él, ella, usted hubo placido | nosotros hubimos placido | vosotros hubisteis placido | ustedes, ellos hubieron placido |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo placería | tú placerías | vos placerías | él, ella, usted placería | nosotros placeríamos | vosotros placeríais | ustedes, ellos placerían |
Condicional compuesto | yo habría placido | tú habrías placido | vos habrías placido | él, ella, usted habría placido | nosotros habríamos placido | vosotros habríais placido | ustedes, ellos habrían placido |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo plazca | que tú plazcas | que vos plazcas, plazcás | que él, que ella, que usted plazca | que nosotros plazcamos | que vosotros plazcáis | que ustedes, que ellos plazcan |
Pretérito imperfecto | que yo placiera, placiese | que tú placieras, placieses | que vos placieras, placieses | que él, que ella, que usted placiera, placiese, pluguiera, pluguiese | que nosotros placiéramos, placiésemos | que vosotros placierais, placieseis | que ustedes, que ellos placieran, placiesen |
Pretérito perfecto | que yo haya placido | que tú hayas placido | que vos hayas placido | que él, que ella, que usted haya placido | que nosotros hayamos placido | que vosotros hayáis placido | que ustedes, que ellos hayan placido |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera placido, hubiese placido | que tú hubieras placido, hubieses placido | que vos hubieras placido, hubieses placido | que él, que ella, que usted hubiera placido, hubiese placido | que nosotros hubiéramos placido, hubiésemos placido | que vosotros hubierais placido, hubieseis placido | que ustedes, que ellos hubieran placido, hubiesen placido |
Futuro† | que yo placiere | que tú placieres | que vos placieres | que él, que ella, que usted placiere, pluguiere | que nosotros placiéremos | que vosotros placiereis | que ustedes, que ellos placieren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere placido | que tú hubieres placido | que vos hubieres placido | que él, que ella, que usted hubiere placido | que nosotros hubiéremos placido | que vosotros hubiereis placido | que ustedes, que ellos hubieren placido |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) place | (vos) placé | (usted) plazca | (nosotros) plazcamos | (vosotros) placed | (ustedes) plazcan |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Información adicional
[editar]- Derivados: aplacible, apacible, apacibilidad, apaciblemente, complacedero, complacedor, complacencia, complacer, complacerse, complacible, complaciente, complacimiento, desplacer, displacer, placenteramente, placentero, placibilidad, placible, placiblemente, plácido, placidez, placiente, placimiento, placemiento.
Véase también
[editar]Traducciones
[editar][3] Sensación de disfrutar de algo intensamente [▲▼]
- Afrikáans: genot (af); plesier (af); behae (af)
- Alemán: Freude (de); Genuß (de); Vergnügen (de); Wohlgefallen (de)
- Bretón: plijadur (br) (femenino)
- Búlgaro: удоволствие (bg); задоволство (bg); забавление (bg); нравя се (bg); харесвам се (bg); харесам се (bg)
- Catalán: plaer (ca)
- Danés: fornøjelse (da)
- Esperanto: plezuro (eo); plaĉo (eo)
- Feroés: stuttleiki (fo)
- Finés: huvi (fi)
- Francés: plaisir (fr)
- Frisón: aardichheid (fy); geniet (fy); nju (fy); nocht (fy)
- Hebreo: להנות (he)
- Hebreo: לכייף (he)
- Húngaro: öröm (hu)
- Inglés: fun (en); pleasure (en); pleasure (en); appeal (en)
- Italiano: piacere (it)
- Neerlandés: genoegen (nl); plezier (nl); pret (nl); vermaak (nl); behagen (nl); welbehagen (nl); welgevallen (nl); zin (nl)
- Papiamento: delisia (pap); prèt (pap); bich (pap)
- Polaco: przyjemność (pl)
- Portugués: deleite (pt); delícia (pt); prazer (pt)
- Rumano: plăcere (ro)
- Sánscrito: सुख? (sa)
- Sranan tongo: prisiri (srn)
- Sueco: fröjd (sv); behag (sv)
- Tagalo: kasiyáhang-loób (tl)
Etimología 2
[editar]Del catalán placel.
Sustantivo masculino
[editar]placer ¦ plural: placeres
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
placer | |
pronunciación (AFI) | [pla.se] |
rima | e |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Modo indicativo | |||||||
je | tu | il/elle | nous | vous | ils/elles | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Tiempos simples |
Presente | place | places | place | plaçons | placez | placent |
Imperfecto | plaçais | plaçais | plaçait | placions | placiez | plaçaient | |
Pasado Simple | plaçai | plaças | plaça | plaçâmes | plaçâtes | placèrent | |
Futuro | placerai | placeras | placera | placerons | placerez | placeront | |
Tiempos compuestos |
Pasado Compuesto | ai placé | as placé | a placé | avons placé | avez placé | ont placé |
Pluscuamperfecto | avais placé | avais placé | avait placé | avions placé | aviez placé | avaient placé | |
Condicional | |||||||
je | tu | il/elle | nous | vous | ils/elles | ||
Presente | placerais | placerais | placerait | placerions | placeriez | placeraient | |
Pasado | aurais/eusse placé | aurais/eusses placé | aurait/eût placé | aurions/eussions placé | auriez/eussiez placé | auraient/eussent placé | |
Modo Subjuntivo | |||||||
je | tu | il/elle | nous | vous | ils/elles | ||
Tiempos simples |
Presente | place | places | place | placions | placiez | placent |
Imperfecto | plaçasse | plaçasses | plaçât | plaçassions | plaçassiez | plaçassent | |
Tiempos compuestos |
Pasado | aie placé | aies placé | ait placé | ayons placé | ayezplacé | aient placé |
Pluscuamperfecto | eusse placé | eusses placé | eût placé | eussions placé | eussiez placé | eussent placé | |
Modo Imperativo | |||||||
je | tu | il/elle | nous | vous | ils/elles | ||
Presente | place | plaçons | placez | ||||
Pasado | aie placé | ayons placé | ayez placé | ||||
Formas Usuales | |||||||
je | tu | il/elle | nous | vous | ils/elles | ||
Pasado Próximo | viens de placer | viens de placer | vient de placer | venons de placer | venez de placer | viennent de placer | |
Futuro Próximo | vais placer | vas placer | va placer | allons placer | allez placer | vont placer | |
Formas Impersonales | |||||||
Simple | Compuesto | ||||||
Infinitivo | placer | avoir placé | |||||
Participio Presente | plaçant | ayant placé | |||||
Participio Pasado | placé(e) |
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Español
- ES:Palabras agudas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:eɾ
- ES:Pretéritos fuertes
- ES:Palabras provenientes del latín
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Verbos
- ES:Verbos transitivos
- ES:Verbos irregulares
- ES:Verbos del paradigma placer
- ES:Verbos del paradigma parecer
- ES:Verbos de la segunda conjugación
- SA:Traducciones incompletas o imprecisas
- ES:Palabras provenientes del catalán
- ES:Cuba
- Francés
- FR:Rimas:e
- FR:Verbos
- FR:Verbos transitivos